Yaşar Kemal - Gece Şiiri

Düşlerim uzak ufuklarda
Dalgın ve içine kapanmış beynim
Yıldızları görmüyor gözlerim
Ne soğuk balkonumun taşları
Ne rüzgar dokunuyor bana
Üşüme sınırını çoktan aşmışım
Ruhumun soğukluğuyla kıyaslanamaz vücudum
Düşüncelerimde yine sen
Sevgimi üzüntümle birleştiren
Acılarımı, üzüntülerimi ve seni
Bir damlaya sığdırıyorum
Yanağımdan süzülen bir damla yaşa
Kopup düşüyor bedenimi terkederek
Islatıyor balkon taşlarını
Ağlamıyorum. Hayır
Gözlerimden süzülen sensin
Balkonum olduğundan büyük gözüküyor
Sense küçücük bir noktacık
Sonra son bir veda anlamı taşıyan bakışımla
Balkonu yalnız bırakıyorum gözyaşımla