Yaşar Kemal - İstiklal Caddesinde Şiiri

Dalmıştım. Gidiyordum ellerim ceplerimde
Bir hayale rastladım İstiklal Caddesi'nde
Bir hayal, ki yıllarca kalbimi dağlamıştı
Deli gönlüm çok akşam hep ona ağlamıştı

İradem miydi bilmem beni uzaklaştıran
Gülümsememi dondurup kalbimi taşlaştıran
Uzattığı sıcak eli bir an boşlukta kaldı
İçimdeki fırtınalar işte o an uyandı

Gülümsedi, ki o gülüş sadece ona hastı
Etkisini biliyordu, beni derinden sarstı
Gözlerinin ateşi hiç mi hiç değişmemişti
Deli gönlüm peşine boşuna düşmemişti

Hiç bir şey anlamadım söylediği sözlerden
Gözlerimi kaçırmıştım o kor gibi gözlerden
Sonra geç kaldım dedim sesim hayli yavaştı
Oysa hiç işim yoktu, dilim benle savaştı

Yola koyuldum ama gittiğim yeri bilmeden
Gözümde biriken ufacık bir damlayı silmeden
Evimdeyken bile hayali karşımdan gitmemişti
Bitti sanmam nafileydi, aşkım hiç bitmemişti