|
YARALARIMI ELLERİMLE DİKTİM YARALARIMI ELLERİMLE DİKTİM Bütün yaralarımı kapattım Ellerimle diktim hançerinin bütün izlerini Gece bazen yüzüne çökerde kapkaranlık olursun ya Gecenin ortasından bir yol arayıp bir ışık arayıp şehre doğru gidersin ya Ve bazen kılıcınla değil de sözlerinle dokunursun ya kalbime İşte öyle bir geceydi Artık savaştan dönen yenilmiş bir er gibiyim Şimdi bana baksalar sadece hüzün görürler. Gecenin ortasında yapayalnız bir ağustos böceği gibiyim ışıksız Kendine bile mecali olmayan yaralı bir kuş gibiyim Hayatı bölüşmek istedin ya benimle İstersen ve dayanabilirsen hüznümü ve acılarımı bölüşebilirim seninle Ama bir ekmek gibi böldüğümde kendimi Dayanamayıp gidersen ardın sıra hiç türkü bekleme benden Yaralarımı kendim sardım yaralarımı kendim diktim ellerimle canlı canlı Beni acıyla imtihan edemezsin Gidebilirsin yüreğini alıp gidebilirsin Ama yüzümdeki gözlerim deki siluetini silemezsin Yapabileceğin şeyleri yap Bütün acıları ver bütün intikamını al Ama bil ki ben seni içimden göndermezsem hiçbir zaman gidemezsin Ahmet Selim |
| Saat: 14:33 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.