Adın Ecel olsa ne yazar senin

Gönül şehrim ateşlerde yanarken,
Adın ecel olsa ne yazar senin.
Sinemin bağında baykuş öterken,
Adın hazan olsa ne yazar senin.

Işığım söndü ki kaldım gecede,
Seherler bitirdim en neticede,
Varlıklar ittim ben, bakmam hiçe de,
Adın viran olsa ne yazar senin.

Ben beni yürüttüm sona götürdüm
Tükettim ömrümü vakti getirdim,
Sen gibi soysuzu içte bitirdim,
Adın hiçlik olsa ne yazar senin.

İçimde volkanlar fokur kaynarken,
Merhem tutmaz yara ince kanarken,
Bakıp görenlerim deli sanarken,
Adın leyla olsa ne yazar senin.

Yaprağım dökülüp dalım kururken,
Sığ suda can salım dibe vururken,
Dert ile bu sinem böyle çürürken,
Adın memat olsa ne yazar, senin.

Evrim Evrensel'im soysuza düştü,
Har ile can evim alev tutuştu,
Yüreğim kavruldu, ciğerim pişti,
Adın yakan olsa ne yazar senin.

Evrim Evrensel