Aşk'a Dönmeye Yüzüm Yok


Sensizlikle baş edemediğim yalnızlık,
Seninle daha yalnızım...

Dilimde tek cümlecik vedayla,
Sensizliğin en mağrur haliyle gidiyorum
Ki sığındığım sensizliğim bile haykırıyor aslında...

Birbirine ait iki suskunuz şimdi
Ben, bir senden başka bir sen’e gidiyorum
Sen ise bıraktıklarımı öldürüyorsun
Haberin yok!

Unut beni sevgilim!
İçinde pişmanlık’ları taşıyan aşk,
En hazin ayrılık,
Ve en kısa mesafeleli ayrılık...

İnan böyle değil benim suskunluğum
Sen hayatımın düşüydün,
Ben ise hayatından düştüm.
Suskunluğumla düşüp gidiyorum düşlerinden.
Olmayışını varlığınla süslüyorum...

Unut beni sevgilim!
Artık ilikleyemiyorum seni göğsümde,
Suskunluğumla düşüp gidiyorum yakandan.
Dur deme sakın!
Giden de benim kalan da…
Zaten yokluğum yakmıyorsa seni
Varlığım da sarmaz tenini...

Seni son kes öpmek isterdim.
Ama çatlamış dudaklarım dudaklarını üşütürdü,
Ki ben bütün dünyayı yakardım, sen üşüme diye
Oysa cehennemde üşümekmiş, seni sevmek

Evet, sen vardın
Ama gözlerime hep sensizlik kaçtı.
Gözlerime... hep gözlerime baktın
Oysa benim sözlerimdi gözlerim
Şiirlerimi ezberle sevgilim,
Ben sustuklarıma kaçıyorum...

Ahh keşke tek bir şey söyleyecek kadar kalsaydın!
Gittim sevgilim gittim
Kayıp bir şiirdir şimdi adın!