Beni biraz anlasaydın ne olurdu


İçimdeki fısıltıları duyuyor musun kar tanesi...
Duyamazsın...
Bir tek ben duyabilirim onları...

Peki içimdeki kara bulutları görmüyor musun kar tanesi...
Artık onları hiç göremezsin...
Çünkü onları sevgi bulutları örttü...

Kar tanesi...
Hani olur ya havalar soğur...
Sonbahar gelir yapraklar dökülür dalından...
Hani kırlangıçlar göçer ya;
Yollara dalıp dalıp bakarım ya...
İşte o zaman beni birazcık anlasan ne olur kar tanesi...


Yine bana sorular soruyorsun değil mi?
Konuşmasan bile bakışlarından belli...
“Niye öyle uzaklara daldın öyle...
Uzaklarda boğulursun” diye...
Ama oralarda sevginin umudu var...
Daldığımda beni birazcık anlasan ne olur kar tanesi...

Neden çatıyorsun kaşlarını?
Biliyorum yine ağladığım için...
Ama elimde değil ki...
Gözyaşları hiç yalan söylemez ki...
Kar tanesi...

Elveda kar tanesi...
Ben masmavi sevgi denizine gidiyorum...
Çok uzaklara...
Sevgi diyarlarına yelken açıyorum...
Beni biraz anlasaydın ne olurdu...