Üşür Gözlerimde Yediveren Tomurcuk

[Bitanesi]

Kalsam
sığdıramam
bu deli maviyi ihanet kokan soluğuna metropollerin . . .
Üşür gözlerimde yediveren tomurcuk
yedi göğün yıldızları . . .
Yüreğimde bir maral ağlar
hangi suya eğilsem. . .

Ellerimin
dikiş tutmazlığı
ellerine teyellenmişken
bağlıydım hayata
ama şimdi
çözüldüm her anlamda . . .
Tırnaklarım etimden ayrıldı çünkü . . .
Çünkü
beklenenden tez düştü ak’lar çocuk sakallarıma . . .
Çünkü kırıldım
saç uçlarıma kadar !

Ve. . .
Haziran gibiydi çocuklar yakmayan sıcaklıklarıyla
Yüzlerinde yüzlerce iklim alabildiğine savunmasız
ürkek ve masum . . .
ve böyle temizken hayat
ne büyük günah işledik büyümekle.
Hani diyorum ya ;
umuda gülümse hep
aç gözlerini
yosun tutmuşsa da zaman
aldırma !
Sen
çoktan kapamışsın gözlerini
yüzünde buruk bir gülümseyişi hediye bırakarak . . .

Artık çıkarım bulanık köpüklü dalgalardan.
Ağlamam bu sefer inan yıkıldığında kumdan şatolarım.
Hem artık güneş çizmeyi öğrendim.
Gözlerime hükmetmeyi
susmayı
tırnağımı daha derinden koparıp
hıçkırıklarımı tam sol yanımda yok etmeyi.
~gizlemeyi~
ama bi yağmurda geçmiyor söz işte yüreğime...
o ağlıyor ben damlıyorum . . .
Bakma büyümüş gibi yapıyorum. .


Alıntı