Öykündüğüm Ömrüm

[Bitanesi]

Öykündüğüm Ömrüm
Düşlerim;
Suskunluğumun edasından almıştır
Kırılganlığı...
Kalbimin salkım saçak dalları
Kırıldıkça kırılıyor.
Ne turkuaz geceleri isterim şimdi..
Ne o gecelere
Bir kaç yıldız dizmeyi.
Neye dokunsam
Pamuk ipliğine bağlı...
Tutundukça kopuyor.
Sormayın;
Nedir kimdir ne olmuştur? Diye...
Bilin ki;
Darbe üstüne darbedir zaman..
Candır canandır dediklerimin
Armağanıdır bu talan...
Değmeyin kalbime...
Duyduğunuz ses hüsrandır
Katlandıysam Yusuf'un
Sustuysam Eyyub’un hatırınadır.
Bakmayın buğulu bakışlarıma...
İçinde gözbebeklerimi kuşatan
Yağmur bulutları var.
Şu an da;
Hayatın girdabında
Döne döne kaybolasım var.
Hani yürürsün ya bazen...
Nereye gideceğini bilmeden...
Yitirdiklerinle el ele...
Ardına bile bakmadan...
Masumdur yollar...
Sanırsın bağırlarına basacaklar...
Atılan her adım avuntudur belki...
Belki de; Ölen umutların
Yeniden dirilişi.
Yürürsün...
Bir adım belkilere...
Bir adım keşkelere...
Bir adım da; ukdelere...
Yürürsün işte...Yürüdükçe;
Bütün yollar hazandır! .
Kovmayın
Başımda uçuşan kuşları;
Çığlıkları feryadımdır.
Bu şiir;
Öykündüğüm ömrümün
Kara kalemle yazılan
Kara sayfasıdır.


Nilgün Pakyıldız