Bu ayaklar benden hesap soracak,
Bir düşüncenin peşinden dolaştırdım sokak sokak.

Bu baş,bu eğilmez baş da öyle.
Bazı sarhoş,bazı yorgun,
Her zaman bir yastığa hasret.

Bu ciğer de hesap soracak,
Esirgedim,güneşini, havasını.

Bu ağız bu dişler,bu mide,
Ne ikram edebilirim ki bol keseden.

Bu bilekler de hesap soracak,
Göz yumdum çektikleri eziyete.

Bilsem ki kimsenin parmağı yok
Bu sürüp giden işkencede,
Kılım bile kıpırdamadan bir sabah,
Çekerdim darağacına,çekerdim kendimi,
Bilsem ki suç bende.

Rıfat Ilgaz