Meraklı şiir

Neden ağaçların kanatları yok?
diye sordu yeni konuşan çocuk.
Çiçek açtıklarına
ve uçarcasına göğe baktıklarına göre,
neden dalların kanatları olmasın sorusunu,
Yaşamak için
toprağa tutunmak zorundalar
diye yanıtladı büyükler.

Merakında direndi,
İstesin ağaçlar uçar.
Uçarken gördü sonra düşünde akasyayı,
kuşlar yorulduğunda,gökte ona kondular.

Neden uzanıp soluyamam,
dağda esen rüzgarı diye düşündü
hücredeki genç.
Seslendiği an ölümüne kırbaçladılar.
Düşünde dağlar fısıldadı,
Yüreği rüzgar özlemiyle yananın
sevdası ölümsüzdür.

Neden insanlar aç,
bunca zenginlik varken diye düşündü,
yazarlığa sevdalı liseli genç kız.
İlkin okulun bitsin,
kendi karnını doyur diye uyardılar.
Kopamadı içini yoran sorulardan,
yazarak gizli gizli çoğalttı merakını.

Neden yoksulluk kaderim olsun
diye düşündü işçi.
Açtığı an düşüncesini kovuldu fabrikadan.
Sürdürdü merakını daha derinden seslenerek,
Daha kalabalık yerlerde,
kendi gibi düşünenlerle.

Neden savaşıp birbirini öldürüyor insanlar,
toplanıp birlikte oynamak varken
diye söylendi çocuk.
Oyun karın doyurmaz dersine çalış,
diye azarladılar.
Düşünde oynarken gördü dünyanın bütün çocuklarını.
Mutluydu uyandığında.

Nihat Behram