*Gece başlamışsa ve uyumak için acele etmiyorsa yüreğin; hala düşünecek hala
yapılacak bir sürü işin ve bir sürü planın olduğunu söylüyorsa beynin; buna
karşılık günün bütün yorgunluğunu belki de hiçbir şey yapmamana rağmen sana
hissettiriyorsa bedenin; konuşmak istiyorsa bir şeylere ulaşmak istiyorsa
kalbin ama sadece yalnızlığın o ağır o derin sesiyse hissettiğin…*
**
**
*Üşüyorsan ama soğuktan değil. Susuyorsan ama korkundan değil. Gidiyorsan
ama istediğin için değil ve arıyorsan ama bulmak için değil. Her dakika daha
ağır geçiyorsa ve geçen her dakika seni daha fazla yoruyorsa... Gelecek seni
güldürmüyorsa aksine geçmiş özletiyorsa kendini. En masum anında
lanetlenmişse bedenin ve yanıyorsa ateşler içinde belki de kutuplarda
yürürken. Ve sadece yalnızlığın sesiyse duyabildiğin…*
**
**
*Vazgeçmek istemediklerinin senden kaçarcasına uzaklaştığını görüyorsan ama
koşamıyorsan artık ve her bağırmak istediğinde düğümleniyorsa sözcükler
boğazına ve canını acıtıyorsa içinde kalan her bir harf. En çok yardıma
ihtiyacın olduğu anda aslında kimsenin sana yardım edemeyeceğini biliyorsan
buna rağmen medet umuyorsan sana yabancı gözlerden. Yaptıkların hep yapman
gerekenlerden farklı oluyorsa ve bunu anlayamıyorsan bir türlü...*
**
**
*Her sabah uyandığında uyumak istiyorsangeceyi istemiyorsan yalnızlığın
sesini ve yine bitmeyecek bir geceyi. Buna rağmen günler hep kısalıyorsa
sana inat ve geceler alay edermiş gibi üşütüyorsa seni. Buna rağmen
yanıyorsan o soğukta ve anlıyorsan kimsenin bunu bilmediğini. Özlüyorsan her
geçen saniye bir önceki geceyi. Ve yalnızlıksa tek duyabildiğin...*
**
**
*Eski fotoğrafları gördüğün zaman tesadüfen; içini garip bir mutluluk
kaplıyorsa. Ve son resim elinden düşerken anlıyorsan ne kadar özlediğini ve
çözemiyorsan bir türlü neden her şeyin değiştiğini. Susuyorsan... Ve
yalnızlığın sesiyse tek duyabildiğin…*
**
**
*Eski şarkılar daha çok dokunur olduysa bedenine ve en çok yardıma ihtiyacın
olduğu halde anlamaya başlamışsan yalnızlığını ve gece hala ilerlemiyorsa bu
gürültüde. Ve uyuyamıyorsan bir türlü. Her şey bir telefon kadar yakınsa ama
korkudan ayrı bir şeyse seni uzaklaştıran ve anlatamıyorsan bir türlü
anlayamadıklarını. Binlerce defa anlatılan bir masalı. Ve yüzü aklından hiç
çıkmıyor olsa da çıkaramıyorsan adını. O müthiş masal kahramanını...*
**
**
*Hiçbir çıkış yoksa ve yapayalnızsa bedenin. Bembeyaz duvarlar içinde. Bir
resim. Siyah beyaz… İçin yanıyorsa ve su içmek bile gereksiz geliyorsa.
Sigaranın dumanı içindeki ateşi belli ediyorsa dışarıya.Ama anlamıyorlarsa.
Söndürmeye bile çalışmıyorlarsa. Sormuyorlarsa. Yoldan geçen herkesi
tanıdığını düşünüyorsan ve belki de yanında yürüyeni bile bilmiyorken selam
veriyorsa herkes sana sırf sen onları tanıdığını düşünüyorsun diye. Ve oysa
tek bir yüz görüyorsan her zaman ama adını hatırlayamıyorsan bir türlü...*
**
**
*Sokaklarda insanlar azalıyorsa birer birer. Aklındaki düşünceler
gibi.Yürüyorsan yine de yapayalnızsan senin onları tanıdıklarını sananların
arasında. Ve dumanın hiç sönmüyorsa...*
**
**
*Aynı masalda ne yapacağını bilmeyensen. Isırılmış elma gibi düşüvermişsen
yere. Masal devam ediyorsa ve kimse seni düşünmüyorsa artık...*
**
**
*Yirmi senedir üzerinde uyuduğun yastıkları bir bir atıyorsan yataktan ve
bulamıyorsan kafanı rahatlatacak hiçbir şey o karanlıkta. Işıkları açmak
dağınıklığı görmek kadar dayanılmazsa…*
**
**
*Uyuyamıyorsan ve katlanamıyorsan yalnızlığa. Kendinle beraber
yaşayamıyorsan yalnız kalamıyorsan kendi başınayken. Sayfalar sıra sıra
bitiyorsa; kitaplar devriliyorsa raflardan ve sen okurken dakikalar
geçmiyorsa hayatından;yaşadığın bir masalsa artık ve başkalarının uyumaları
için yazılmışsa bütün bunlar…*
**
**
*Gökten düşen üç elmadan biriysen başkalarının mutluluğu için. Masal
bitmişse ve unutulmuşsan bir köşede;*
**
**
*Bir çığ gibi geliyor demektir "AYRILIK"…*

Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…*


kaynak: İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ - Human Resources Management, Ekrem Öztürk

__________________