Kelebek Kelebek Kelebek olmaya çalışırdı Kanatları çıkacaktı Hayal kurarken kullanacaktı Kanatlarını. Oysa insanlar ...Kalplerinde taşıyordu Yol kesen tuzaklarını. Ve yine öyle Huzura benzeyen bir günde Düşünürken hangi insan Kanatlarını ne şekilde Kıracak diye. Kaçası geldi birden bire Gökyüzüne. Koşarken varmak için hedefe Topukları kırıldı Camdan ayakkabıların Darıldı ökçeye. Kapattı tuzak önünü Kozanın Koza değil tırtıl kırıldı. Kalp gibi kırıldı tırtıl. Ve şarkıar emir vermiş gibi İnsana; ‘bu durumdan kurtul’ Daha çok ertelendi Beklenilen olaylar Can yaktıkça umutlar Direndi koza Belki inadından Belki aşık. Ve sona yaklaştı insan Direnemedi koza. Alıp onu attı kazana Ki koza yanıyordu oysa. İşin sonunda; İpek düştü avuçlarıma Belki de artık Mutluydu koza. Genişti dünya. Uzaktı insan. Kim bilir Kelebek bile olabilirdi Yeniden kollarımda. Diye düşünürken Sevinçle Gözlerimi dolduruyorum Doldurdukça gözlerimi Ben mutlu oluyorum. |
Saat: 01:08 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.