ELİF ÂŞK'INA

[Melekk]

ELİF ÂŞK'INA

Yoruldun belki sus’malardan
Nâçâr mı kaldın kelâmlardan?
Sabrına selâmet kıl da;
Kıyına vurmasın ağyâr dalgalar!

Elif Âşkı’na sus gönlüm...

Yandın belki sevdalarda
Duruldun mu sağnak yağmurlardan?
Hüznünü yüreğine âşk kıl da;
Değmesin dağlarına ağyâr adımlar!

Elif Âşk’ına sus gönlüm…

Vefâ bekledin fâni candan
Düştün mü kuyulara en amansız zamanlardan?
Kuyularına “Yusuf” kat da;
Aydınlansın kasvet’e düçâr olmuş Züleyhâ’lar!

Elif Âşkı’na sus gönlüm…

Hüzünler vurdu yüreğinin kıyılarına
Dermânsız mı sandın acıları en derununda?
Derdi sükûta dem eyle de;
Sürmesinler yarana namâhrem ilaçlar!

Elif Âşkı’na sus gönlüm…

Bir fecir vaktine kaldın ağlamalardan
Vurgun mu yedin gözyaşının tuzlu sularından?
Kirpiklerini sandal eyle de;
Tutunsun yüreğin
Râhman’ın duâ kıyılarına!

Elif Âşkı’na sus gönlüm…

 
Anlamsız kaldın kimi zaman körkütük kalabalıklarda
Tenhâlara mı düştün gözlerinin kıyılarından?
Avuçlarına duâ kondur da;
Yükselsin arş-ı âlâ'ya
bir güvercin kanadında!

Elif Âşkı’na sus gönlüm…

Boğuldun bazen sessiz hıçkırıklarda
Yetim mi kaldın YÂR gibi Farân dağlarında?
Alnını toprağa kondur da;
Öpsün melekler
Hayy Olan’ın vecd sularında!

Elif Âşkı’na sus gönlüm…

Nankörlük eder kanma nefsine
Bırakır mı sandın kulunu
bir gözyaşı katresinde!
Sinene sevda yazdır da;
Sunulsun dilekçen
YÂR'in mahzûn yüreğine!

Elif Âşkı'na sus gönlüm...

Feryâd-ü figânlarda mı kaldın Sümeyye gibi!
Düştü mü toprağa başın
Musab'ın şanlı başı gibi!
Sevmediysen En Sevgili'yi Ebu Bekir gibi!
Kandırma kendini
yorma şu beni!

Kur'an Âşkı'na
Yâr(sav) Âşkı'na
Râhman Âşkı'na sus gönlüm...

Leylâ Aktaş(Lâle-i Sükûn)