Farkında değildim
Cebrail indirmiş seni yüreğime.

Bir gece gelecek ki,
Canımı almaya gelen o Azrail,intihar edecek bu odada.

Nasıl sevdiğimi,
Neden gittiğini ve anlatırken sensizliği,
Elindeki orakla kesecek bileklerini.

Yemin ederim ki,

Ben seni unuttuğum an,
İsrafil sûra üfleyecek!
Benim kadar Mikail’in de içi üşüyecek.

İki omzumdaki meleğin gözünden de akacaksın!
Ömrüm işte o zaman tükenecek.


Emre GÖKCE / Unuttuğum An

Bu susmaları say,sayfalarca adını sayıkladıklarıma!
Saf bir gaf işte!

‘‘Aşk’’

Kuru sıkı laf,on tenden masal dinledikten sonra.

Emre GÖKCE / MASAL - Yargâh kitabından...

Meğer öylesine değerliymişim ki
‘‘Satıla satıla bitirilemedim.’’



Emre GÖKCE

Ve dayanılmaz bir iç ağrısı,
Ömrün geri kalanına senden yadigâr bırakılan.

Dört mevsim sensiz tadılmışken,
Dönsen kaç yazar bu bahar?


Emre GÖKCE / İskemlenin Miskini - II (Şiirinden Alıntıdır)

Bazen
Gitmek gerekirmiş,
Sevgilinin dudağından ‘‘GİT!’’ düşmeden önce,
Düşmemek için gözünden de.



Emre GÖKCE / Yargâh kitabından...

Kaçar gibi gittiğin günden beri,
Dizimin dibinde yaşlanıyorum.

Yalnızca, yalnızım hâlâ.

Bana ‘‘bir bardak su’’ ver!
Önadım yanıyor.

Ömrümün sadece tek gecesinde olsan...
Ölüm uykusu da olsan fark etmez.
Bir kere nefesinle uyuyayım.
Uyanmasam da razıyım.


Emre GÖKCE / Önadım

‘‘AŞKMERAN’’ kitabından...

Şimdi
Söndü ışık,
Sustu dudağımdaki sen çalan ıslık.

Sen,
Dünya ahret acımsın artık!


Emre GÖKCE / Yel Vuruşları - I

Yanındayken kıymet bilmeyen,
Uzağa düşen için ‘‘Göremiyorum!’’ diye dövünen...

Sorun gözlerinin uzağı görmüyor olması değil.
Yakını da göremiyordun sen.
Sana en yakını da...


Emre GÖKCE / Kör


‘‘AŞKMERAN’’ kitabından...

‘‘Yeni bir sayfa açtım!’’ dediğin defterin arasına koy bu aşkı ve kurut!

Elime değdiğinde yanan o ellerini,
Sana başkasından gelenin avuçlarında soğut!


Emre GÖKCE / Sonramız...

‘‘AŞKMERAN’’ kitabından...