İçimde Ölü Bir Şehir..!

**Ruzenin** · 19.03.2014, 11:28

İçimde Ölü Bir Şehir..!

Neden hiçbir istediğim olmazken,
İstemediklerim diz boyu,
Neyin nesi bu alabildiğine kördüğümlülük.
Bir yanım enkaz,
Bir yanım çöküş içinde.
Artçı şoklar yaşıyor bedenim,
Fay hattı sol yanım sanki!
Bir tutarsızlık seziyorum gövdem de
Biraz acımtırak, biraz serzeniş içinde
Melankolik dokunuşlar arttırıyor hızını depremin,
Oysa bir of kadar uzaksın dudaklarıma
Belki de bir nefes kadar yakın
Of`lasam yıkılır belki bu kent
Nefes almasam söner ışıkları bir bir
Bir çocuğun atlıkarıncada ki gülüşü kadar aydınlık,
... Ve bir çiçeğin uykusuzluğu kadar derin kokuyor gecenin karanlığı,
Belki de; aradığım başka bir şeydi,
Aşka dair değildi tek bildiğim.
Ne kendime anlatabildiğim bir pastoral bakış,
Ne de bir kinayedir kendime sunduğum senfoni,
Son duyumlara göre;
Anlatıcısı var, dinleyicisi yok olan bir melodramdır bu şehir.
Ne bana dar sokakları
Ne de bana ait kaldırımlar,
Her yanım sessiz her yanım özgür
İçimde ne bir istek
Ne de hiçbir şeyi istememek
Şehir bana küser,
Ben şehre ağlarım.
Ben yaşarken meğer
Ne ölüler gösteri yapıyormuş ömrüm de
Karşılaştım, ölüyken hepsiyle.
Kiminin yüzü buruşmuş elleri salkım salkım titriyor.
Kiminin yüreği ezilmiş göğsü yanıyor.
Şimdi anlamadığım bir şeyler oluyor hayatımda
Ölüyken mi yaşamak zor?
Yaşarken ölmek mi?
İstediklerim ve istemediklerime sesleniyorum..!
Beni, yıkıntılar içinde bırakan elleri ve yürekleri
Benden daha da beter
Derin bir korkunun puslu ve leş kokusu sinmiş halde bedenlerini
Gördükçe gözlerim
Varsın olsun artık diyorum,
İstediklerim ve istemediklerim!
İçimde bir şükür
Yüzümde binlerce şükür doğuyor...
Bana dair şehre dair
Şehir bana küsüyor
Ben şehre (hayata) göz yumuyorum...

Bülent Gürakar

19.03.2014, 11:28	#1 (permalink)
Ruzenin "Kırk Yılda Bir Gibisin" Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	İçimde Ölü Bir Şehir..! İçimde Ölü Bir Şehir..! Neden hiçbir istediğim olmazken, İstemediklerim diz boyu, Neyin nesi bu alabildiğine kördüğümlülük. Bir yanım enkaz, Bir yanım çöküş içinde. Artçı şoklar yaşıyor bedenim, Fay hattı sol yanım sanki! Bir tutarsızlık seziyorum gövdem de Biraz acımtırak, biraz serzeniş içinde Melankolik dokunuşlar arttırıyor hızını depremin, Oysa bir of kadar uzaksın dudaklarıma Belki de bir nefes kadar yakın Of`lasam yıkılır belki bu kent Nefes almasam söner ışıkları bir bir Bir çocuğun atlıkarıncada ki gülüşü kadar aydınlık, ... Ve bir çiçeğin uykusuzluğu kadar derin kokuyor gecenin karanlığı, Belki de; aradığım başka bir şeydi, Aşka dair değildi tek bildiğim. Ne kendime anlatabildiğim bir pastoral bakış, Ne de bir kinayedir kendime sunduğum senfoni, Son duyumlara göre; Anlatıcısı var, dinleyicisi yok olan bir melodramdır bu şehir. Ne bana dar sokakları Ne de bana ait kaldırımlar, Her yanım sessiz her yanım özgür İçimde ne bir istek Ne de hiçbir şeyi istememek Şehir bana küser, Ben şehre ağlarım. Ben yaşarken meğer Ne ölüler gösteri yapıyormuş ömrüm de Karşılaştım, ölüyken hepsiyle. Kiminin yüzü buruşmuş elleri salkım salkım titriyor. Kiminin yüreği ezilmiş göğsü yanıyor. Şimdi anlamadığım bir şeyler oluyor hayatımda Ölüyken mi yaşamak zor? Yaşarken ölmek mi? İstediklerim ve istemediklerime sesleniyorum..! Beni, yıkıntılar içinde bırakan elleri ve yürekleri Benden daha da beter Derin bir korkunun puslu ve leş kokusu sinmiş halde bedenlerini Gördükçe gözlerim Varsın olsun artık diyorum, İstediklerim ve istemediklerim! İçimde bir şükür Yüzümde binlerce şükür doğuyor... Bana dair şehre dair Şehir bana küsüyor Ben şehre (hayata) göz yumuyorum... Bülent Gürakar Benzer Konular İçimde Bir Huzursuzluk Var... İstanbul Şehir Haritası - Android İçin İstanbul Şehir Rehberi Uygulaması... Bir Sen Kaldın En İçimde... Şehir isimleri nereden geliyor? Şehir efsaneleri hikayeleri... İçimde bir kuş ölüyor... Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski __________________ "Ve... Cennet bazen bir tebessüme ilişir"