Aşk iki kişiyle oynanır ve iyi olan kaybeder...

[Sezqin-X-]

Aşk iki kişiyle oynanır ve iyi olan kaybeder...

bir oyundan ibaret olan aşkın her daim belli olan sonucunun kısa ve öz formülü. zaman dolmadan elinde oyuncağı daha çok tutmasını ve son anda karşının avuçlarının içerisine - kalbine - usulca bırakmasını bilen kazanır. her kazananda olduğu gibi ödül ise gecikmeli olarak gelir düş kırıklığı gerçek bir anlayış - empati - özellikle de yazın ilk günlerinde daha sıkça...

kaybedense elinde tek başına duvarlara fırlatıp geri sekmesini bekleyeceği ufak aşınmış renkleri solmuş ve çamurlanmış oyuncağıyla kala kalır. ne hatası olduğunu bile anlayamayacak kadar saf bir şekilde bir elindekine bakar bir de neden böyle oldu diye sorar etrafındakilere. kimse de bazen kuralları kendine göre saptırması gerektiğini oyunun asıl böyle oynandığını bencilliğin ve çoğu zamanda tutkunun herşeyi yeniden şekillendirdiğini ona anlatmaz. zaten anlatsalar da anlayamaz.


elinde bir oyuncakla mahalle mahalle gezmeye başlar yeni bir oyun arkadaşı yeni bir avuç içi bulmaya. ama bir kere kaybedince her avuç her bir kalp o oyuncağı almak için küçük görünür gözüne hiçbirisi de elinde tutamaz. sığmaz. ve düşmesin diye gene kendi avucunda taşımaya devam eder. elinde yalnızca çamurlu aşınmış renkleri solmuş bir oyuncakla.