ISLAK BAKIŞLARIM



ben giderken sözlerim acıtacak o kalbini
acıtacak yüreğini yaşanmışlık vuracak her bir yanına
ardında kalan bakışlarım ise ağlatacak o gözlerini
üzüleceksin
süzülecek gül yüzün
tane tane kalacak bakışların
gecenin en iyi vurduğu bir yerden bir köşe seçip kendine
oracıkta yığılıp kalacaksın gözlerindeki nefretinle
vuracaksın sende bir şişenin en dibine derin bir nefesle
zehralacaksın yolları yudum yudum ben niyetine

ben giderken çok üzülme
yak bir sigara dumanından çek gözlerimi
bir çok mektup yazmıştım hani gitmeden önce
defalarca oku hepsini içinde bulacaksın kalbimi
bir kısmı seni çok sevdiğimden
bir kısmı da nefretinle dökülmüştü sayfalarıma
ama illa biraz senden
biraz da benden yağacaktır bu ayrılığın gözyaşları

ikimiz için de
arada bir esen rüzgar gibiydi bu aşk
bazen de kuyruku bir yıldız gibiydi içimizdeki mutluluk
bir kere gelir uğrar
sonra da transit geçerdi yüreğimizden
bir sonraki gelişine kadar
hasret kalırdık içimizdeki özlemle

şimdi ben gidiyorum
ve gittiğim her yılı
seni beklediğim yıllara say şimdi
say ki
sana geldiğim ilk günden bu gününe kadar ki zaman için
borcum kalmasın sana
sakın ha ağlama da
ben ikimiz için onca yağmurlar yağrdırdım göz kapaklarımdan
şimdi giderken ağlıyormusun diye de sakın sorma
onlar benim gözyaşlarım değil
benim sadece bakışlarım ıslak

biliyorum
evet ben neden gittiğimi biliyorum ama
sen benim neden gittiğimi hiç bilmiyorsun
ve asla da öğerenemeyeceksin ben gittikten sonra bile
hep içinde bir kusur ve hep içinde bir uhde kalacak
ben de öyle istiyorum ya bırak her şey tadında kalsın
yaşandığı gibi
nefretin gökyüzüne yükseldiği gibi değil
çiçeklerin toprakla buluşması gibi hatırla beni
üzülme
eğer öğrenirsen bir gün
bugün gitme diye kollarımı tutan ellerin
yarın kalbini nasıl yakar kim bilir

önceleri her aldığım nefesi senin için verirdim
senin için yaşar kalbimdeki hayat olarak bilirdim
ama şimdi gidiyorum
bir tutam nefesim kaldı içimde
onu da bu sabah sen niyetine sigaramdan çektim
biraz da gökyüzüne bırkatım darılmasın diye
hani onca yaşanmışa şahitlik ettiği için
kıramadım onu da
onca acıyı benimle paylaşırken
benimle beraber ağlayıp yağdığı için de
bir tutam nefes de bulutlara verdim

hiç bir şey sebepsiz değildir
ama sen bu gidişi en sebepsiz yerinden hatırla
hep öyle bil öyle kalsın içinde
boş ver
varsın herkes kötü bilsin içindeki insanı
kusursuz bir fırtına gibi dillensin şarkılarda
çünkü ben giderken her şeyi göze alarak gittim
yanıma aldığım sadece biraz vicdan
ve sana bıraktığım bir dünya dolusu gözyaşlarım var geride
ama şimdi aylardan yaz üşümüyorsun biliyorum
elbet kış da gelecek bir gün
işte o zaman
yağmurun yağdığı her an beni hatırla sevdiğim
çünkü ben onların hepsini sana ağladım

şimdi ben gidiyorum
ama
can kırıklarında yürüyorum
her yöne dağılmış yüreğimin parçaları
sen görmüyorsun ama
ben
üzerine basa basa gidiyorum