Yüzümde Bir İki Sahte Gülücük

[Jaqen]

Yüzümde Bir İki Sahte Gülücük

Hiç istemiyordum aslında senden bu şekilde kaçmak yokluğuna alışabileceğimi düşünüp gitmek çok büyük hataydı belkide. Affedilir birşeydi belki kaldırabileceğim ve izin vereceğim şeylerdi belkide yaptıkların. ancak korkmuştum seni bir başkasının kollarında bulmaktan o kadar korkmuştumki sırf bu yüzden izin vermemiştim çoğu şeye. Belki vermeliydim güvenmeliydim açmalıydım güven kapılarını sonuna kadar sana. Lanet olsun yapamadım bunu ama.Korkuma yenik düşmüş seni bir başkasının kollarına gideceğin bir yolda izin vermemiştim ve kısıtlamalar yüzünden üzüldüğünü farkedince çekip gitmiştim. Halbuki gitmemi yine istememiş üzülmene rağmen yanımda olmak istemiştin. Yapamamıştım maalesef yapamadım. Seni o kadar üzerken yanında durup o halini izleyemedim. Benim yüzümden suratının üzülmesini görmeye dayanamadım ve uzun bir gidişe yol aldım. Ayrıldık ve bitirdim.

Ayrıldığımız ilk zamanlarda her ne kadar görmediğimi sansanda her benim için ağladığında yanındaydım gözlerinin yaşını silemesemde seni o halde her gördüğümde bende aynı acılara mahkum olmuştum. Ancak hayatında olmam hayatında durmam beni bu şekilde çekemiyeceğini bildiğimden dolayı o gözyaşların belki durur umuduyla sesimi çıkarmadan beni unutmanı izledim. Bir ay iki ay geçti ve yüzün bir kez olsun gülmedi bu iki ay sürede. Okula erkenden gelip sınıfa geçip millet gelene kadar ağlıyordun ve ben dışardan camdan senin ağlamanı izliyor yanına gelip ağlamanı dindirmek ne kadar istesemde kendimi zor tutup yerimde duruyordum. Yurda gittiğinde odanda her gece camdan bakıp dalgın dalgın dışarıyı izlerken gözyaşlarını camın arkasından görüyordum. Her gece yurda çıkıp bir çalılığın arkasında senin o halini izliyor telefonla arayıp ağlama demek istesemde diyemiyordum. Sende sanki beni duyuyormuş gibi telefonuna bakıp benim aramamı bekliyomuş gibi davranıyordun.Beni unutman iki ayını aldı bu iki ay sürede tamamen beni unutana kadar hayatına girmek istiyen herkesi senden uzaklaştırdım bir boşuğa düşüp yanlış karar vermemen için sana yaklaşan her erkeği senden uzaklaştırdım. O yüzden o süre boyunca kimse yanına gelip konuşamadı. Ve iki ay sonunda yüzünü gülerken gördüğüm an seni takip edip korumayı bıraktım.Ve bıraktığım günün ertesi günü yeni bir ilişkiye başladın.Senin yüzünü her gülerken gördüğümde mutlu oldum sevindim. Arada bazen gördüğümde seni o yüzden bu kadar mutlu olabiliyorum.


Yıllar geçti ilişkimizden ve kalbimi dolduracak birini aramadım belkide beni gerçekten senin kadar sevecek birini bulamıyacağımı düşündüğümden kimseye bir şans tanımadım. Kimi zaman içimde bir hevesle bir aşk isteyip dışarı çıktığımda ve ne kadar aşık olacağım aday varsa hep bir bahane bulup uzaklaşmayı tercih ettim. Ve gördümki ben aşka şuan için hazır değilim. Artık yaşta aldı başını gidiyor zaman hızla geçiyor. Ve deneme yanılma yöntemiyle zaman geçirecek vaktim kalmadı. Titiz detaylara dikkat ederek hiçbir pürüze takılmadan ömrümün sonuna kadar yanımda olacak sonsuzluğa giden bir yolda bana eşlik edecek birini aramaya başladım. Ancak sessiz ve usulce sakin ve dikkatli. Sen bilirsin nelere dikkat ettiğimi her zaman o yüzden derdin bu özelliklerde bu kadar detaylı birini bulman bu hayatta zor diye belki bende bu lafını kabullenip uzaklaşıyorum gün geçtikçe aşktan sevgiden. bir hevesle istediğim aşkı bir anda geri çevirebiliyorum bu yüzden belkide.Ve ben gün geçtikçe ölüyorum sessizce. Yüzümde bir iki sahte gülücükle....

M.K. (DisAgrisi)