Utancın Rengi Nuriye Zeybek


Anlat gazze
Noel baba’ya savaş çocuklarını anlat
onların oyuncakları
panzer altında kaldı
düşlerine yağan bombalar
yazgıları kadar yakındı

ateş çukurlarında açan
yangın güllerini anlat
ki o gün barut kokuyordu ölü çocuklar
emziklere bulaşan kan
utanç renginde
nasıl eğreti duruyordu ölüm
bir bebeğin üzerinde

anlat gazze
noel baba’nın ren geyikleri bilmezler ateşi
ateşi anlat onlara
ki düştüğü yer oylum oylum kandı
düştüğü yer ağıda bulanmış gözyaşı
ve yanan şehrin küllerinde
çocukların damıtılmış acısı vardı

anlat gazze
utanç resimleri çizen lanetli elleri
bilseydi toprağın damarları çekilirdi
kusardı cevherini
değil mi ki aç gözleri çakalların
değil mi ki yılan çöreklenmiş üzerine
kaynakların
taş kesilirdi de toprak ana
ölü bebekleri almazdı karnına

anlat gazze
yılgın savaşçılar şehri
anlat ki
yedi uyuyanlar uyansın
görsünler vahşeti