Bu Gün Üzerime Sana Geldiğim Zaman Giydiğim O Kıyafeti Giyip, Aynı Kokuyu Sürüp, Aynı Yere Gitmek, Ellerimi Ellerinle Kenetlemek, Gözlerinin Derinliğinde Kaybolmak, Gözlerime Baktığında Hiç Konuşmaya Gerek Kalmadan Sana Olan Sevgimin Büyüklüğünü ve Derinliğini Hissettirebilmek, Dudaklarının Dudaklarımda Bıraktığı O Sıcaklığını Tekrar Hissedebilmek, Omzuna Başımı Koyabilmek İçin Delicesine Bir Arzu Duyuyorum...
Oraya Gidebilirim Çünkü Hala Duruyor Yerli Yerinde Ama Beni Bekleyen Sen Olmadan Bir Anlamı Olur mu ki Bu Gidişin?
Amaçları Olmalı Değil mi Tüm Gidişlerin?
Sonu Olmalı Değil mi Yolların?
Bekleyenleri Olmalı Kavuşmak İçin Yola Çıkanların?
Oysa Bunların Hiç Birinin Olmayacağı Bir Yolculuk Benim Bahsettiğim...

Özlemin İnsanın İçini Yakan Bir Kor Olduğunu Gördüm Seni Özlemekle...
Düştüğüm Uçurumların Dibinde Gökyüzünün Ne Kadar Uzak Olduğunu Görüp Şaşırdım...
Bizi Yaşayamadıklarımız Mahkum Etti Bu Uçurumlara...
Elimizde Olsa Neler Yapardık...
Birlikte Yaşayamadığımız ve Beynimize Bir Kitabe Gibi Yazılan Düşler, Kendimize Bile İtiraf Etmeye Çekindiğimiz Umutlar, Büyüyen Hayal Kırıklıkları Arasında Kaybolup Gitti...
Birbirimize Tutsakken Başka Hapislerde Çürümeye Yüz Tuttuk...
Başka Başka Sürgünlerde Hiç Bitmeyecek Gurbetleri Yaşadık...
Ayağımızdaki Zincirlerin Kilidini Kör Bir Kuyunun İçinde Arandık Durduk Boşuna...
Onulmaz Bir Boşluk Gelip Otururdu Gözlerimize...
Hani Kimsesizlik Dedikleri Var Ya, Öyle Bir Şeydi İşte...
Hasret Gecelerinde Nemler Biriktirdik Gözlerimizde, Kaybolmasın Diye Anlamlandırılanlar, Ağlayamadık!
Öyle Zordu ki "Biz" Olmadan da Yaşayabileceğimizi Göstermek...
Öyle Zordu ki Sevdiğimiz Halde "Aşk" Bitti Demek, Diyebilmek!
"Çıkıp Geliverse" Bile Diyemeyerek Yaşadık Kahır Dolu Günlerimizi!
Olmuyor Gibiydi Yaşamak...
Yine mi Güneş Doğdu Diyerek Her Güne Başlamak, Ruh'umuzda Sadece Ruh Taşıyarak Yaşamak Olmuyordu!
Boğazımıza Çöreklenen, Göğsümüze Saplanan Sancılarla Yaşamak, Yaşamaya Çalışmak Olmuyordu İşte!
Olmuyordu İşte, Olmazlığın Olmuşluğu, Ardında Bıraktıklarımızın Solmuşluğu, İnanmak Zorunda Kaldıklarımızın Soğukluğu İle Yaşamak Olmuyordu...
Olmuyor İşte Sevgili Olmuyor Herzaman ki Gibi Sözler Yine Yakıyor!
Olmuyor İşte Olmuyor Sensiz Olmuyor...!

Devrik Cümlelerimin Kahramanı Oldun...
Ne Başı Belli Ne Sonu, Ne de Anlatılmak İstenen Düşünce...
Kelimelerim Bir O Kadar Eksik, Bir O Kadar Fazla...
Tamamlanmamış Cümlelerim Aklımdaki Soruların Göstergesi Kimbilir...
Her Harf Seni Anlattıkça Cümlelerim Daha da Esrarengizce Sunuluyor Önüme...
Her Soru Daha Bir Anlam Kazanıyor Sana Dair...
Seni Ne Zaman Satırlara Aktarsam; Virgüller Soluduğunun İfadesi, Noktalar İse Kestirip Attığın Duygularımın Acizliği...
Bitmemiş Cümlelerinse, Söylemek İstemediğin Anlamlar İçermekte...
İki Ayrı Alfabe İki Ayrı Dilbilgisini Yaşıyoruz-Yaşatıyoruz Yüreğimizde...
İkimizde Farkındayız Susuyoruz, Susmanın Asaletini İşliyoruz Dudaklarımızda...
Ve Biz İki Ayrı Coğrafyanın Aynı Yolunu Paylaşan Yolcularıyız...
Farkındayız Ama Yine de İnatla Aynı Yolda İlerliyoruz İçimizdeki Karamsarlığımızla ve Suskunluğumuzla...