İki Kelâm Aşk. Sesini duymak vardı şimdi. Sesinden bayramlara coşmakbir canım deyişinle sana can olmak vardı. Fısıltılar düşüyordu boşluğa, Aşkın anadiliydi gözyaşı. Suyun rengi devrilirken üzerime. Biliyordum; Her (b)aşka yolculukta Bir artı bir, kendine eşitti (!) Karesi de kökü de, acıya eş; tek kişilik bir yanılgıydı aşk. Hangi kanun c/esaret edebilirdi aksini (s)imgelemeye. Bir artı bir, eşittir bir. alıntıdır. |
Saat: 05:52 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.