Ben bu gece seni terkediyorum...
Senin hiç haberin olmayan bir ayrılık olacak bu. Kırıp dökmeden, saçıp savunmadan sessizce gideceğim hayatından.
Hoşçakal...

Daha fazla zorlamanın bir anlamı yok sen de biliyorsun....
Zoraki günaydınlar, samimiyetsiz iyi gecelerimiz bile kalmadı. Günler süren suskunluklarımız kaldı geriye. Varsın onlar da olmasın artık... En azından hiçbir beklentimiz olmasın bundan sonra.
Yani sen sağ, ben selamet.
Ne bir haber bekle benden, ne de bir selam et...
Kopalım inceldiğimiz yerden...

Biliyorum uzun zamandır hasretle bekliyordun bu durumu.
Sırf bana haksızlık olmasın diye, sırf vicdanın rahat etsin diye benim ayrılmam için zorladın beni. Şayet böyle rahat edecekse için, huzurla yastığa koyabilirsin başını. Çünkü ben gidiyorum, çünkü başka bir yol bırakmadın bana.
Çünkü bu umursamaz tavrın benim dayanabilme gücüme çok fazla...
Sana olan kırgınlığım aşkımdan çok bu gece...
An geliyor en derin hakaretleri etmek istiyorum sana ama hiçbir ağır söz seni anlatmaya yetmiyor.
İçimde sana karşı öyle bir kırgınlık var ki, ne yapsam hafiflemiyor...

Bir gün beni ara istiyorum...
Öyle telefonla falan değil.
Şefkatimi mesela, sevgimi ara...
Ama bende kaybettiğin huzuru hiçkimsede bulama...