Ne günler geçiyor ne geceler
Hoyrat bir yanılgının acısıyla kıvranıyorum
Müziğin nameleri bile zulm geliyor bana
Lannet olsun yaşam olmaz olsun riyakar dünya

Yaşamak isterken bir sevginin hoşluğunu
Tanıdım bir güzelliğin boşluğunu
Yanıldım ilk kez anlayamadım ne olduğunu
Defalarca yıkıldım görünce nereye koştuğunu

Aynalara kandın dürüstlüğe direndin
İnandın yalan illtifatlara hep kazanıyorum sandın
Pembe yalanları karalara bürüdün
Mutluluğu boş hayallerde aradın

Hırsını amacına alet ettin
Her yolun sonunda dahada geriye gittin
Bilsende yolun sonunu ilk adımı hep sen attın
önleyemediğin tutkuların uğruna kendini bile aldattın

Yok ettin özünü kirlettin ruhunu
Değermiydi kaybetmeye bir hiç için yarınını
Su ile yıkanırsın akıtırsın çamurunu kirini
Nasıl temizleyeceksin bu çirkeften bedenini

Binbir tutkuya kapıldın üç kuruşa satıldın
Aldandın her seferinde çaresizliğe itildin
yok saydın gerçek sevgiyi duyguyu
Adam ile adamcığı birbirine karıştırdın

Oysa özün karanlıkta ışık gibi parlıyordu
Sen onu bile başkasından yansıyor sandın
Kaybettiklerini hep kazanç bildin
Kabul et artık ruhunda iflas ettin

Sen kendini herkezden iyi tanıyorsun
Belkide gerçeklerden bu yüzden kaçıyorsun
Biraz gayret etsen eski özüne dönmeye
Mahkum olmazdın bu kadar çaresiz kalmaya

Ne kadar kızıp yırtmak istesende bu sayfaları
Hepside gerçek diye düşüneceksin bu mısraları
Kaybolan her umutta yok olan sensin
Dua et yinede yaptıkların bir şeye değsin