Bir Fincan Kahve, Bir de Sen.

[FragiLe]

Herkes güzel yüzüne aşık olacak güzel adam. Herkes gözlerinin berrak rengini sevecek senin. Etrafında onlarca insan olacak sana hayran başın dönecek birini seveceksin belki.
Onlar yüzünün güzelliğinden başka bir şeyini sevmeyecek. Bazen istemediğin bir kazağı giydirmeye çalışacaklar sevmediğin bir şarkıyı dinlemeni isteyecekler gitmek istemediğin bir yere sürükleyecekler. Sen hiç vazgeçmeyeceksin hep istemediğin şeyi yapmamak için direteceksin. Kimse keçi inadına aşık olmayacak. Onlar seni bu kadar inatçı olduğun için sevmeyecekler.
İlgini kaybedince şımarıklık yapıp seni eski haline getireceklerini sanacaklar. Daha da soğumanla ilgilenmeyecekler sadece kendi egolarını düşünecekler.
Sigara sevmeyen bir sevgilin olacak mesela sen içmek isteyeceksin. O karşı çıkacak. Sen dinlemeyeceksin. Zararlı olduğu için değilkokusundan rahatsız olduğu için içmenden nefret edecek. Kimse benim gibi sevmeyecek sigara kokan tenini. Parfümüne bayılacaklar ama ter kokan tişörtünü koklamak tiksindirici gelecek onlara senin kokunu benim kadar sevmeyecekler.
En sevdiğin şarkıları dinleyip en sevdiğin tarz kıyafetleri giyecekler. Saçlarını senin istediğin gibi toplayacaklar gözlerine kalemleri senin sevdiğin gibi çekecekler ama en sevdiğin yemeği öğrenmeye çalışmayacaklar. O yemeği yapmak için saatlerce uğraşmayacaklar. Markette malzeme alışverişi yaparken listeyi defalarca kontrol edip heyecanlanmayacaklar. Hadi yaptılar diyelimsen tadıp “2-3 defa daha yapınca tamamsın” dersen bozulup tavır yapacaklar. “Harikasın! Böyle güzel yemek yapanı görmedim! Çok beceriklisin!” demeni samimiyetsiz iltifatlar etmeni isteyecekler senden. Eğer gerçekten beğenmediysen vazgeçecekler sana yemek yapmaktan.
Onlar annene aşık olduğun için aşık olmayacak sana. Kitap tutkuna becerine eşyalarına bile bağlılığına tutumlu bir adam olmanasinirli ve inatçı olmana küfür etmene aşık olmayacaklar.
Karşına çıkacak o kadınlar en romantik anı saçma sapan bir espriyle bölüp seni güldürmeyecek. Hep senden kendilerini güldürmeni bekleyecekler. Hep onlar şımarıklık yapacak tavır yapıp ilgi bekleyecekler. O kadınlar senin şımardığını görmeyecek hiç hep kendi egolarıyla meşgul olacaklar. Senden onların ne kadar güzel çekici akıllı olduklarından bahsetmeni isteyecekler. Öyle durduk yerdesesininin ne kadar heyecanlandırdığını söylemeyecekler.
Karşına çıkacak bütün kadınlar güzel yüzünü görmek için buluşacak seninle. Gözlerine bakmadığında çenenden tutup çevirecekler yüzünü öpmek isteyecekler. Yatağına girmek için olmadık şeyler yapacaklar. Onlar hep tutkulu bir adam olmana aşık olacak kırmızı kelimelerini duymak için yanında olacaklar. Kendilerini ***** hissetmek için yanında olacaklar. Masumiyet utanç kaynağı olacak onlar için.
Sen bıkıp ayrıldığında başka birini bulacaklar hemen. Kimse senin olmak için yaratıldığını düşünmeyecek.


Çünkü sen hep bana ait kalacaksın.
Çünkü sana her şeyinle aşık bir tek ben kalacağım.

[Jineps]

@[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL] çok güzel bir yazı yüreğine sağlık.

[FragiLe]

Müsadenizle öpüp gidecektim
Çok güzel günlerde terk etmiştiniz oysa beni
Şöyle bir bakınca hiç değişmediğinizi gördüm
Anımsattığınız gülümsemelerimin yanına koydum hatıralarınızı
Çok güzel çıkmışsınız Bayım
Pardon! Sarılacaktım sımsıkı.
Rahatsız etmiyorumdur umarım
Arkanızdan bayağı seslendim duyar gibi oldunuz
Durduğunuza sevindim
Devam ettiğiniz yol çıkmaz sokağa gidiyor
Ben şuradan döneceğim.
Hoşça kalın …

[FragiLe]

Eğer;
O’nu hatırladıkta başı göğe ermişçesine ya da asansör boşluğuna düşmüşçesine ürperiyorsa yüreğiniz… Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşıyla O hüzünden bu neşeye konup kalkıyorsanız gün boyu nedensiz… Ve her konduğunuzda diğerini iple çekiyorsanız bu hislerin… O’nunlayken pervaneleşen yelkovanlar O’nsuz mıhlanıp kalıyorsa yerine bir akrep kadar hain…
Sınıfta büroda yolda yatakta içiniz içinize sığmıyor O’ndan söz edilince yüzünüz sizden habersiz mis kokulu bir ekmek dilimi gibi kızarıyor mahcup somurtuyor veya muzip sırıtıyorsa
ve O her durduğunuz yerde duruyor
her baktığınız yerden size bakıyor siz keyiflendikçe gülüp
hüzünlendikçe ağlıyorsa…
Dünyanın en güzel yeri O’nun yaşadığı yer en güzel kokusu
bedenindeki ter en dayanılmaz duygusu gözlerindeki kederse…
Hayat O’nunla güzel ve onsuz müptezelse… Elmalar pembe kiremitler pembe gökyüzü yeryüzü
O’nun yüzü pembeyse kışlar ilkbaharsa yazlar ilkbahar güzler ilkbahar…
Her şiirde anlatılan O’ysa… Her filmin kahramanı O…
Her roman O’ndan söz ediyor her çiçek O’nu açıyorsa…
Bir anlık ayrılık bir ömür gibi geliyor ve gider gitmez
özlem saç diplerinizden çekiştirip beyninizi acıtıyorsa
iştahınız kapanıyor iştahınız açılıyor iştahınız şaşırıyorsa…
İştahınız hasret acısında bile karşı konulmaz bir tat buluyorsa…
Eliniz telefonda yaşıyor işaret parmağınızla ha bire O’nu tuşluyor dara düştüğünüzde kapıyı çalanın
O olduğunu adınız gibi biliyorsanız… Mütemadi bir sarhoşluk halinde her çalan telefona O diye atlıyor vitrindeki her giysiyi O’na yakıştırıyor konuşan birini dinlerken “keşke O anlatsa” diye iç geçiriyorsanız…
Kokusu burnunuzdan sureti gözünüzden sesi kulağınızdan teni aklınızdan silinmiyorsa bir türlü…
Özlemi sol memenizin altında tek nüsha bir yasak yayın gibi taşıyorsanız gün boyu…
Hem kimseler duymasın hem cümle alem bilsin istiyorsanız…
O’nsuz geceler ıssız sokaklar öksüzse… Ayrılık ölüme
vuslat sehere denkse…
Gamze gamze tebessüm de onun içinse alev alev öfke de;
bunca tavır onca sabır ve nihayetsiz kahır hep O’nun yüzü suyu hürmetine…
Uğruna ödenmeyecek bedel gidilmeyecek yol vazgeçilmeyecek konfor yoksa…
Dışarıda yer yerinden oynuyor ve “içeri”de bu sizi zerrece ilgilendirmiyorsa nedensiz küsüyor sebepsiz affediyorsanız ve bütün bu hallerinize siz bile akıl erdiremiyorsanız kaybetme korkusu kavuşma sevincinden ağır basıyorsa ve aşkgurura baskın çıkıyorsa bu yüzden her daim… Gece yarısı kadim bir dost gibi kucaklayan tanıdık bir şarkı
bütün acı sözleri unutturmaya yetiyorsa…
Her gidişte ayaklarınız “Geri dön” diye yalpalıyorsa ve siz kendinize rağmen dönüyorsanız
sınırsız sabırsız doyumsuz bir tutkuyla…
…o halde bugün sizin gününüz!..
“Çok yaşa”yın ve de “siz de görün”üz.

[FragiLe]

Herkesin acısı kendine ve nasıl hissettiği de, kimse kimsenin ne çektiğini bilmiyor.
Yara var, milyonlarca yara var.
Çare yok.
ve bu insanları çıldırtan şey, çaresizlik.

[FragiLe]

Geçmiş dediğimz hersey yaşadıgımız anı var eder durur, ağlatarak veya gülerek.. Çünkü herşey geçmişte kalır ama hiçbirşey geçmez.. ya da geçer.. ama gitmez.. geçmiş deyip geçme ! Ki zaten onu geçemeyeceksin..Geçmiş diyecegin şeyleri de gelecekte yürüyeceğin yollar belirlemeyecek mi ?

[FragiLe]

Şayet vaktiniz varsa ve bir de kalbiniz beni anlamak için; güzel gözlerinizi aşağı doğru kaydırır mısınız?

Bunca zamandır mutsuzluk kısmı ağır basan şeyler yaşadım bilenleriniz biliyor hoş haksızlık da etmeyeyim kadere güzel anlarım da oldu elbet fakat; bir türlü tam olarak nefes alamadım yıllardır. Sanki o his çok uzak bir ihtimaldi. Yaklaştığımı düşündükçe daha da dibe vurduğum.
Şimdi bir mektup yazacağım geleceğime gelecek olanıma bir hayal kuracağız birlikte belki sizden de bir parça olacak içinde. İçimizden aynı şeyler geçecek belki. Belki… Belki seveceğiz birilerini çok fazla eş zamanlı olarak hem de.
Merhaba sevgili,
Henüz bir adın yok henüz belleğimde ama; bu satırların hepsi sana. Hayatıma girdiğin anda bu satırları yan yana okuyacağız o zaman sana ait olan bu satırları burada yazdığım için sakın kızma bana olur mu? Neden benden önce başkaları gördü deme buradaki insanlar yıllardır bekliyor seni. Yıllardır biliyor içimi. Bilsinler istedim sevgili.
Hakkında hiçbir şey bilmiyor olmak beklemenin en güzel yanı aslında. Belki şu an seninle aynı şehirde nefes alıyoruz belki çok uzaksın bana belki de öyle yakınımdasın ki göremiyorum bile seni kendimi. Savruluyorum bazen boşluğa toparlayamadığım düşünceler arasında kayboluyorum. Ama hiçbirinin önemi yok geleceksin ya biliyorum.
Merak ediyorum;
Ellerin nasıl acaba? Sımsıkı kavrayabilecek miyiz sahiden birbirimizi?
Ya gözlerin? Sahiden çok mu güzel bakacaklar bana?
Kokun? Duyduğum ilk an sonsuzlaşacak mıyım kollarında?
Beraber daha önce hiç tatmadığımız bir yanını mı göreceğiz aşkın?
Sevecek miyiz sahiden çok mu hem de?
Ah sevgili ne güzel konuşuyorsun sen. Sözcüklerin nasıl da sarıp sarmalıyor beni.
Anlayacağım biliyor musun? Seni gördüğüm ilk an anlayacağım O adam olduğunu. Çünkü ; daha önce gözlerime değmiş hiçbir bakış gibi olmayacaksın sen biliyorum herkesten farklı bir yanın olacak hiç böylesine uzun kalmayacağım bulutların üstünde -belki bir ömür vereceğim sana- ve sadece sen olacaksın hayatımın bundan sonraki kısmında.
Beni merak ediyorsun değil mi sevgili? Sen de soruyorsun kendine kim nerede neden gelmedi bunca zamandır diye.
Bekliyorsun sen de benim gibi öyle bir günde geleceksin ki bana ve ben öyle bir günde bulacağım ki seni vazgeçmek mümkün olmayacak .
Kusursuz değilim ben biliyor musun? Hatalarım oldu bu zamana kadar yanlışlarım oldu söylemek isteyip de söyleyemediklerim oldu kaçtığım insanlar oldu kırdığım insanlar oldu parçaladığım insanlar oldu.
Ama; hiç kinim olmadı biliyor musun hiçkimseye karşı duyduğum bir nefretim olmadı intikam alma isteğim olmadı isteyerek yaptığım kötülükler olmadı sevgili.
Belki sevgim dokundu bazı yüreklere bu yüzden üzdüm onları.
Geçmişimle kendimle barışmadığım tek bir nokta dahi yok bil sevgili. İçimde kalan bir adam bir acı bir sevda yok. İçim sadece seni istiyor şimdi.
Bu yüzden bunca zamandır bekledim ben. Dedim ki; kendime sarılamamışken ben daha bir yüreği nasıl sarsın kalbim?
Bekledim sevgili çok uzun zaman bekledim ve beklemeye de devam ediyorum.
Ben mutluluğu çok zor anlatırım biliyor musun? Yıllardır hiç anlatamadım mutluluğumu oysaki çok istedim ne hissettiğimi tam olarak yazabilmeyi ama; olmadı yazamadım. Mutsuzluğumu içimde yıllarca tutabiliyorkenmutluluğumu hiç tutamadım. Yazamadım ama paylaşmadan da yapamadım. Bu yüzden söyledim insanlara mutluyum bilin dedim. Ve ne zaman söylesem bunu içimde hep bir korku vardı bozulacaktı ve bozuldu.
Bu satırlar benim korkusuzca yazdığım mutluluğumun ilk satırları sevgili sana yazacağım daha nice yazılarım olacaknice yaşanmışlığımız olacak.
Ben beklemeye devam ediyorum geldiğin gün bu yazının sonunda tam da şu anda başım omuzumda olacak ve sen bana daha önce hiçbir aşk’ın şahit olmadığı şeyleri yaşatacaksın biliyorum.
Şimdiden hoş geldin sevgili ne güzel geldin.

[FragiLe]

Ona sarılmak, tüm dünyayı kucaklamaktır aslında. Çünkü onu hayatına yerleştirirsin, bir bakıma hayatındır. O olmadan yapamazsın gibi gelir. Onun için yapamayacağın şey yoktur. Sırf onun için tüm dünyayı çıkarırsın gözünden. İnatla inanıp, vazgeçemezsin. Nasıl yaptığı bilinmez ama, sana iyi gelir.
Tabi kıskanırsın bazen.
En çok sen seversin onu, başka insanlar görmesin, dokunamasın, sarılamasın, onun o çok sevdiğin kokusunu kimse duyamasın istersin.

Ve mesafeler varsa eğer, yaşadığın yer sana dar gelir. Nefret edersin, onun yanına gitmek istersin. Bir de onu düşününce, tam göğsünde bir boşluk oluşur, acı verir. Sol yanın yerinden fırlayacakmış gibi.
Bir gün gelir de ayrılacak olunursa, suçsuz olduğun halde özür dileyecek duruma gelirsin. Üzülen taraf sen olduktan sonra haklı olmanın bir önemi kalmaz. Deliler gibi aşıksındır ama birlikte olamayacağınızı anladığında arkadaş kalmaya çalışırsın ve bu gelmiş geçmiş en büyük acıdır.
Ben daha önce hiç kimseyi kirpiklerine kadar sevdiğimi hissetmemiştim…

[FragiLe]

Sonra biri giriyor hayatına.
Hiç ummadığın bir anda hiç ummadığın kadar fazla oluyor içinde.
O kadar tanıdık o kadar fazla sen oluyor ki anlayamıyorsun nasıl hissettiğini.
Çok garip çok tanıdık ama bir o kadar da farklı buluyorsun kendini.
O kadar insan giriyor hayatına o kadar insan gidiyor.
Ama öyle biri geliyor ki tamam diyorsun işte ben seni beklemişim her an her saniye.
Hayatın sadece standart şeyler arasında gidip gelirken bir anda tüm hayatın onun uyanışını sabırsızlıkla beklemek onunla uyumak gülüşünü kokusunu sarılmasını düşünmek oluyor.
Birden bire sadece o oluyorsun.
Sanki ondan öncesi yokmuş ve ondan sonrası hep O ‘ymuş gibi hissediyorsun.
Ellerini istiyorsun en çok.
Sarılmasını kokusunu.
Ve diyorsun ki senin herşeyin olabilirim.
Gecenin bir yarısı susadığında hiç itiraz etmeden su getirebilirim.
Ya da acıktığında o saatte bile karnını şevkatle doyurabilirim.
Ateşi olduğunda düşürmek için kıyafetlerle o soğuk suyun altına seninle girebilirim.
Ufak tefek şeylerle çok büyük mutluluklar verebilirim.
Üşüdüğünde ellerini cebime sokup seninle üşüyebilirim.
Hep bunları geçiriyorsun kafandan.
Daha önce şarjını bile doldurmadığın telefonu elinde sabırsızlıkla tutup ondan mesaj beklerken bulursun kendini.
Bir anda herşeyin olur o.
Karnındaki kelebekleryüzündeki şapşal gülümsemeuyurken sarıldığın yastıkattığın adımo parmak uçlarından yüzüne doğru giden karıncalı heyecan hissi.
Herşeyin olur ..
İşte bazen biri gelir ve hiçkimsenin dokunamadığı yerlere dokunur içinde.
İşte bazen biri gelir ve sana ;
Sarılmanın güvenmenin huzurun nasıl hissettirdiğini anlatır.
İşte bazen biri gelir senin yapmak istediğin herşeygitmek istediğin heryer olur.
Biri gelir nefesin olur..
Bilirsin işte..
Onsuz yapamazsın…

[FragiLe]

Bazı insanlar giderken tıpkı o şarkıdaki gibi “Arada bir buluşalım seninle biz yine” demek istiyorsun ve arada bir onları görmek istiyorsun. Bundan daha doğal ne olabilir ki?
Hani genelde çocuksu bir taraf kalır ya içinde, hani misafirler gittiğinde gitmemelerini isterdin çocukken; “Gitmeyin” diye bağırırdın arkalarından hiç düşünmeden. O yıllarda “gitme” demek hiç de zor bir şey değildi ama artık zaman geçti. “Gitme” dememeyi şarkılardan, gidenlerden ve seni dinlememelerinden öğrendin.
“Gitme!”nin geçersizliğini hiç kabullenmek istemedin. Özdemir Asaf bile dayanamayıp “Sana gitme demeyeceğim ama gitme Lavinia” dedi ama bu kez diyemiyorsun. O çocuksu tarafınla onlara gitme demek istiyorsun. Bazı insanlara gitme diyemiyorsun ama kendi öz kararlarıyla kalmalarını istiyorsun. Kalmıyorlar.
Bazı insanların gittiğini görüyorsun ve en azından “bazen” gelsinler istiyorsun. Arada bir. Ağlarken yanında olsun, sonra gitsin. Harry Potter’ın son filmini ne zamandır bekliyordunuz, birlikte gidin, sonra yine gitsin. Ayda bir kere akşam yemeğine çıkın, sonra ayrılın. “Arada bir görüşelim.” Bundan daha saf ne olabilir?
Sırf ailevi sorunlarını sadece ona anlatabiliyordun diye bile özleyebiliyorsun onu.
Diyorum ya, bazı insanlar senden ayrı olsalar da arada yanında olsunlar istiyorsun, tıpkı “Bir defadan ne olacak” deyip sigaraya alışmak gibi. “Arada bir, son defa.” Hatta bir mahkeme kararı çıksın istiyorsun hakkınızda, nasıl annesi babası ayrı çocukların beraber yaşamadığı ebeveynini haftada bir görme hakkı varsa, senin de onu görmeye hakkın olsun istiyorsun.
Hep’i arada bir ile kamufle etmeye çalışıyorsun.
“Yani tamamen gitmesen olmaz mı?”
O uzaklaşırken, sadece yürüyüşünü görürken, sırtı bile senden yabancı olurken artık; dilinin ucuna bir cümle geliyor:
“Ne var yani, arada bir görüşelim. Sana yemin ediyorum, sadece arada bir aklıma geliyormuşsun taklidi yapacağım”