Dokunmayın Gözyaşlarıma

Göremedim mutluluk seni
İçime akarken bir çağlayan gibi gözyaşlarım,
Hüzün sarmışken bedenimi bir ahtapot gibi,
Hiç değmedi yalnızlığıma kahkahalar
Ve sürgündeyim
Arkamda bırakamadığım özleminle

İşte böyle ağlarken ben
Hiç zararı yok size,
Ne olur dokunmayın gözyaşlarıma

Sen beni ezerken,
Doğmadı güneş bulutların arasından
Yalnız hissediyorum kendimi
Sen toprakken ben kor olmuşum,
Tutsak olmuşum sensizliğin hüznüne
Okyanusun derinliklerinde nefessiz
Soluğum kesilmiş
Dalgalarda yapayalnız
Gökyüzünde parlamayan bir yıldız
Suyu olmayan bir dere gibiyim

İşte böyle ağlarken ben
Hiç zararı yok size,
Ne olur dokunmayın gözyaşlarıma,

Hasretini çekerken yokluğunda
Anlaşılmaz oldum, bilinmez oldum
Buruk yarınlarda görür gibiyim
Taş gibi, kaya gibi soğuk
Görür gibiyim seni
Sen de değ sevdama, sar bedenimi
Dola boynuma kollarını
Yalnız değilsin bir tanem
Sisle kaplanmış gündüzümde gecemde
Hep seninleyim

İşte böyle ağlarken ben
Hiç zararı yok size,
Ne olur dokunmayın gözyaşlarıma,

Göç günüm yaklaşmış
Zaman yok yolu yarılamışım
Umutsuz sevdanla gün bürünmüş karanlığa
Fırtınayla dost olmuşum
Yorulmuşum biçare uçmaktan
Gülmekten vazgeçmişim
Hayal bile olsa sonbaharımda görür gibiyim seni
Yaklaşmışken bu kadar sana
Uzatsam ellerimi
Dokunacağım tenine
Bir bıçak gibi saplanmış hançerin
Kanıyor kalbim

İşte böyle ağlarken ben
Hiç zararı yok size,
Ne olur dokunmayın gözyaşlarıma,



Emine Tokgöz