Kıramadım Yüreğimdeki Zincirleri

Ayaz gecelerde savrulsam da
Islansam da bahar yağmurlarında
Soğuk ve ıssız sol yanımdaki boşluk
Sızlıyor….
Dindirin ne olur!

Bu gün, bu gece, her nedense
Gene unuttum gülmeyi
Kar tanelerindeki gülüşüm var şu an dudaklarımda
Bende, sevgi aç ona
Bilin ne olur!

Hüzün, dört öğün aş’ım olmuş
Bebek bakışları,çocuk bakışlarına karışıyor
Sahile vuran dalgalarla
Büyüyor,büyüyor
Görün ne olur!

Anımsıyorum
Paramparça rüyalarımda nasıl ruhuma sahip olduğunu
Sussun istiyorum yalnızlığım işte o anda
Karışsın kadehteki son yuduma
Geceyi içmek istiyorum yakamozlarla
Anlayın ne olur!

Bir bilseniz, tükenmişliğim had safhada
Kalmamış ki elimde hiçbir şey
Umutlarım gitmiş gün doğumunda
Hayallerimi yakmışım
Alevler içindeyim, yangınlardayım
Hissedin ne olur!

Düşlerim çalındı bu gece
Oysa can yoldaşım,
Sol yanımın şiryan’ıydı onlar
Yoksulluk çöktü ansızın içime
Bulun ne olur!

Göz kapaklarıma acı çöktü
Onu dilenir oldum günlerden, aylardan, yıllardan
Tüm geçen zamandan
Kıyıya vuran her dalga benimle ağladı
Acımayın ne olur!

Neden o yok, neden?
Neden hep hüzünlü şarkılar?
Neden sol yanım boş?
Neden bir cinnetin eşiğindeyim?
Kıramadım yüreğimdeki zincirleri neden?
Söyleyin ne olur!

Güneş gülüyor, ay küsüyor bu gün
İdama giden bir mahkum gibiyim şu an
Kızıla dönmüş sevdalı bakışlarım
Ağıt yakıyor hüzün bulutları
Ağlamayın ne olur!

Ecelim kapıda bekliyor
Duman gözleri gözlerimdeyken
Geçmişe dair ve içinde o olan
Ne varsa özleyeceğim
Siz de beni
Unutmayın ne olur!

Gece mavisi düşlerim yok
Gül pembe geleceğim de
Ah be yar, soldum, sarardım
Kuytu köşelerdeyim,çıkmazdayım
Çıkartın ne olur!

Özgürlüğümü paylaştığımdı
Oysa onsuzum artık biliyorum
Geçmişim aydınlık
Geleceğim zifiri karanlık
Aydınlatın ne olur!

Emine Tokgöz