|
Sonunda Gördüğün Gibi Ben Yok Oldum...! Sonunda Gördüğün Gibi Ben Yok Oldum...! Senin İçin Hep Gitmeler Vardı Ardına Bile Bakmadan, Benim İse Şiirlerim; Her Gidişin Bir de Dönüşü Olduğunu Hatırlatan... Sana Aşk Taşırdı Benim Lodoslarım, Senin İse Izdıraptan Eserdi Poyrazların... Konuşmayı Severdin Sen Kimle Olduğunu Umursamadan, Ben İse Dinlemeyi Severdim Gözlerimi Dudaklarından Ayıramadan... Sen Özne Olmayı İsterdin Hep Cümlelerinde Nesnesine Aldırmadan, Ben İse Tümleç Olurdum Her Seferinde Yüklemimden Ayrılamadan... Sen Kaldırımlarda Oynayan Şımarık Bir Çocuktun Nereye Bastığına Bakmadan, Ben İse Kaldırım Taşı Neden Hep Beni Ezip Geçtiğini Anlayamayan... Benim İçin Çıkmaz Sokaklardan İbaretti Yaşamak, Senin İse Kavşakların Vardı Nereye Çıktığı Belli Olmayan... Ben Denizler Oldum, Kumdan Kaleler Kurdum Sahillerine, Sen İse Dalga Oldun, Kıyılarıma Vurdun; Yıktın Attın Bütün Kumdan Kalelerimi...! Ben Aşık Oldum Umutla Doldum, Sen İse Umarsamaz Oldun, Umutlarma Bir Fiske Daha Vurdun... Sonunda Gördüğün Gibi Ben Yok Oldum...! GÖKHAN YENİBOLAT |
| Saat: 15:35 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.