Forum Aski - Türkiye'nin En Eğlenceli Forumu

Ey gönül!
Sen ki,
O’nun için acı çektin,
... Üzüldün,
Ağladın,
Pişman oldun!
Bedenin cayır cayır yandı,
Yüreğinin kederleriyle,

Kendinden çok sevgilinin hüznüne düştün,
Onun gibi hissetmeye,
Onun gibi yanmaya,
Onun gibi gülmeye ya da ağlamaya çalıştın,
Oysa sen,
O’nda bir sen,
Ve sen de bir “o” var etmenin tatlı telaşına dalmıştın!

Sen onu üzmek değil,
O’nunla,
Uçsuz bucaksız ırmaklar kadar büyük olan yüreğindeki,
Tertemiz sevgiyi paylaşmak istedin!
Sen o’nu kaybetmek değil,
Bir bütün olurcasına sımsıkı sarılmak,
Sonsuza dek içinde yaşayacak olan,
Ebedi bir aşkla,
O’nun aşkını kazanmak istedin!

Ve tüm bunlara rağmen,
O, senin değerini hala bilemiyorsa,
Ey gönül!
Bırak o’nu,
Bırak ki!
O, kendi değeriyle baş başa kalsın!