Ah Sevgilim | Bugün Ölmeye Geldim



bugün ölmeye geldim bak kaç kişiyle
kaç kişiyle yalnız kalmaya
yoklugun içinde yok olmaya
bu zehir hayatın içinde
zehir olmaya geldim
affet beni anne bugün onun için ölmeye gittim
kalbim yukarı teslim oldum
indirdim bütüm kuşagımı vur beni dedim kalbimden
dizine aldı başımı okşadı önce
film gibi geçti bütün şerit gözlerimden
ilk gün giydigim jilet takım
çay bahçesi gecelerimin gündüzü
herşey geçti gözülerimden
şevkat vardı ellerinde sarılınca uyuya kalasım gelirdi
beni senin gibi sevecek kalbi yoktu anne
her sokak onu soruyor bana
ölmeye gittigimi görüyorlar dur diyen yok sevme diyen yok
lan ben ölüyorum,resmen cinayet diyorum
polis bile inanmıyor ...
herkes deli diyor bana onun yüzünden
ben senin yüzünden düşüyorum
sen bin parçadan biridir diyip geç
sana soyunuyorum bak üzerimde hiç bişey yok
çarşafım hazır boylu boyuna uzanan iki duvar bir tahta
nerde senin beyaz gelinligin
öldürüp öyle mi giyeceksin
şimdi de arafa düşüyor aklım
yokluguna ölüyorum kalbim yukarı
aklımın esiri oluyorum -
yazdığım şiirlerde boğul dinledikce
hepsinde sana suçlama sana dava
gazeteleride okuma aşk için ölmedi
öldürüldü diyecek hepsi
ölmekte sana benziyor senin gibi kesiyor damarımı
şimdi tuttugum ellerin kadar soğuk
kefen de senin gibi sarıyor
bu kalablık niye beni mi uğurlayacaklar kalbinden
niye ub kadar yalnızım doldur yüregimi
herkes ve herşey tamam da
ah sevgilim tek eksik
çatlayan dudaklarından bir ses ölme ..
hadi boş ver vurma beni azat et
sarıl boynuma uyumadan yine öp
gözlerine baktığım yerden

/ KumraL Umut DEVECİOĞLU