Bırak.
Ne olacaksa oluyor zaten.
Engel olamıyorsun,
Tahmin edemiyorsun.
Seçim yapamıyorsun.
Herkesin haklı sebepleri oluyor, herşeyin sonunda.
Çünkü ile başlayan cümleler kuruyorlar sana.
Alışıyorsun...
Hatta aldırmıyorsun.

Sen beni unutabildin mi, bilmiyorum.
Ben seni aramıyorsam, korktuğumdan.
Biraz alıştığımdan,
Biraz aldırmadığımdan,
Biraz aldatılmışlığımdan.
En çok farkında olduğumdan..
Aslında ben seni aramıyorsam canım,
Üzerine toz kondurmazken, çamura saplandığını görmeye tahammülüm olmadığından..
Ben seni bıraktıysam,
Sana tutundukça ellerimi parçaladığından,
İnceldiğinden,
Kopacak olduğundan..
Ben seni bıraktıysam,
Senin tellere takılan uçurtmalar gibi yırtıldığından.
Bir daha seni göklere yükseltemeyecek olduğumdan.
Ben seni bıraktıysam,
Acıma merhem değil, tuz olduğundan.
Aradığım parçalarım olamadığından değil, var olan parçalarımı da kaybediyor olduğundan.
Ben seni bıraktıysam,
Senin satın alınmaya meyilli, benim seni satmaya gönüllü olmadığımdan..
Bir de artık,
Namertçe kaçtığından kavgalardan..
Yatağındaki dağıklığın, yüzüne yansıdığından.
Bir otel odası gibi ucuzlaştırdığından sevişmeleri.
Ellerin bir başka tene dokundukça sihrini kaybettiğinden..
Artık gecelerimi asilleştiremediğinden.
Korkularımı yenemediğinden..
Papatyalara "seviyor" dedirttiremediğinden..

Ben seni bıraktımsa,
Senin yüzünden.

Nursen Yıldırım