Sarmaşık

[SaяmÂşık]

Avrupa Kuzey Afrika ve Asya’da doğal olarak yetişen 5 türü vardır. Ülkemizde de doğal olarak yetişen türleri bulunur. Tırmanıcı ve yerde sürünücü bitkilerdir. Havai kökleri ile tırmanırlar. Sadece bir türü tırmanıcı değildir.

Her dem yeşil bitkilerdir. Yaprakları sarmal dizilmiş ve dilimlidir. Meyveleri siyah renkli salkım şeklinde ve içerisinde 3–5 tohum bulunur.

Üretimi

Üretimleri çelikle olur. Çelikler senenin değişik zamanlarında alınarak köklendirilirler. Ekim-Kasım aylarında hazırlanan çelikler herhangi bir köklenme hormonu ile muamele edilmeden yastıklarda kolayca köklendirilirler. Köklenen çelikler nisan ayında yerlerinden sökülebilirler.

Temmuz ayında 75–10 cm uzunluğunda yarı odunsu olarak hazırlanan çelikler sıcak yastıklara dikilirler. Sıcak yastıklara dikildikten sonra üzerleri ayrıca bir naylon ile örtülür.

Bu hazırlanan çeliklere de hormon uygulamaya gerek yoktur. Dikimden yaklaşık 6 hafta sonra köklenen çelikler sökülerek saksılara dikilir. Bu sistemde alttan ısıtma uygulanırsa köklenme daha çabuk olur.

Haziran-temmuz aylarında alınan çeliklerin alçak tünellerde veya üzeri naylonla örtülerek soğuk yastıklarda da köklendirilmesi mümkündür.

Ekolojik İstekleri

Dağlık bölgelerden ovalara kadar yayılış gösterir. Toprak isteği bakımından seçici değildirler. Alkalik ve nemli topraklarda yetişirler. Ilıman deniz iklimlerini sever donlara dayanırlar. Donlardan zarar görmeleri hâlinde bu zararı atlatabilirler.

Sarmaşığın Peyzajda Kullanımı

Kent iklimine ve endüstriyel yörelere dayanıklıdır. Evlerin ve bahçelerin bezenmesinde ve hatta toprak yüzeyinin örtülmesinde kullanılır.

İç mekân ve kaplarda yetiştirilmeleri hâlinde aydınlık veya günde 12 saat ışıklandırılmış serin mekânlarda iyi gelişme gösterir. Duvarları sardırmak için duvar diplerine 50–100 cm aralıklarla dikilmeleri yeterlidir. Kaplara yeni dikilenler ilk altı ayda gübrelenmemelidir.



Sarmaşık Önemli Türleri

adi orman sarmaşığı : Sürekli yeşil kalan yaprakları derimsi şemsiye kuruluşunda ve salkım görünüşünde toplanmıştır. Çiçekler dikkat çekici değildir.

İyi drenajlı sonra hızlı büyür. 30 m kadar tırmanabilir.

Tohum ve çelikle üretilir. Yeni toplanan tohumlar ilkbaharda soğuk kasalara hemen ekilir. 4 hafta katlamada tutulursa çimlenme daha da artar. Temmuz-ağustos ayında yarı odun çeliklerle serada gölgeli bir yerde odun çelikleri ile kasım ayında serada ve ilkbaharda yumuşak çeliklerle ve daldırma ile üretilir. Birçok kültür formu elde edilmiştir. Özellikle alacalı formda olanlar en fazla yetiştirilenlerdir.

- H. helix ‘Aurea variegeta’ yaprakları sarı renklidir.

- H. helix ‘Chicago’ büyük yapraklıdır.

- H. helix ‘ Chicago variegata’ büyük yapraklı ve kenarları krem renginde alacalıdır.

- H. helix ‘Conglomerata’ küçük yapraklıdır ve yavaş büyür.

- H. helix ‘Jubilee’ yaprakları küçüktür ve ortası sarı alacalıdır.

- Hedera canariensis: Yaprakları büyük ve üçgenimsi biçimli kenarları sarı renklidir.

Kışın 13 0C’ye kadar tolerans gösterir. Fakat daha fazla sıcakları tercih eder. İlkbaharda genç

sürgünleri ve alttaki yaprakları uzaklaştırmak doğru olmaz.

Fazla sulama yaprakların sararmasına ve dökülmesine neden olur. 3 yılda bir saksı değiştirilmelidir. 2. ve 3. yılda gübreleme işi tekrarlanmalıdır.

Hedera colchica; Hızlı büyüyen bir çeşittir. 2–3 yılda 1–1 meyveleri siyah renklidir.

Güneşli gölge ve rüzgâra karşı korunaklı yerlerde iyi yetişir. Taze humuslu ve kireçli toprakları tercih eder. Soliter veya grup halinde kullanılır.