Neden Güleriz?

[YeşiL6]

Neden Güleriz?

Gülmek; İnsanı hayvandan ayıran özelliklerden biridir. Hayvanlarda bu olaya hiç rastlanmaz; ancak köpeklerin, maymunların gülmeyi andıran bazı yüz belirtileri vardır. Gülmenin sessizine gülümseme, seslisine de kahkaha deriz. Kahkaha gırtlaktaki ses telleri yüksek sesleri çıkarmak için aldığı durumdayken, kısa, çabuk, art arda soluk vermelerden ileri gelir Gülme bir çeşit heyecan tepkisidir Bu tepke, çoğunlukla, beyin kabuğuna gelen uyarmalar sonucunda olur. Bu gibi uyarmaları meselâ, sevindirici olaylar, hoşa giden konular doğurur. Bunların birdenbire yaptıkları etkiden gülme meydana gelir Vücudun başka bölgelerine, hele kaburga kemikleri hizasına yapılan uyarmalar da gülmeyi doğurur. Bu na gıdıklanma diyoruz.

Beyinde gülme merkezi vardır, bu bölgede bir bozukluk olursa tepkilerde değişiklik meydana gelir. Bazı sinir hastaları ortada hiçbir sebep yokken, nöbet tutmuş gibi, ya güler, ya da ağlarlar. Gülme ile ağlama birbirinin arkasından gelen tepkilerdir. Çok gülünce gözümüzden yaş gelmesi bundandır. Gülme sırasında zorlanan sinirler, ağlama ile yatışır, bu arada gözyaşı boşanır.

Gülme ruhumuzun çok çapraşık olaylarından biridir. Bu konu üzerinde çeşitli incelemeler yapılmıştır. Bu incelemelere göre, gülmenin başlıca sebebi sevinçtir. Yalnız, bu sevinç bazen açıkça görülmeyebilir, bilinçaltı olabilir. Buna örnek olarak düşene gülmemizi gösterirler: Düşenin bizi güldürmesi, bencil bir düşünceden, bir üstünlük duygusundandır. Farkında olmadan, içimizde «Ben olsam düşmezdim» düşüncesi belirmiştir.

Gülmenin beklenmedik olaylarla olan ilgisi de önemlidir. Bir çocuğun düşmesi bizi güldürmez ama, büyük bir kimsenin düşmesine elimizde olmadan güleriz. Nüktelerin, fıkraların bizi güldürmesi de beklenmedik bir sonuca dayanmalarındandır.