Keloğlan’la kör hacı

Bir varmış, bir yokmuş Var demesi zormuş Keloğlan’ın mahallesinde Kör Hacı adında biri varmış Kör hacı huysuz, dırdırcı, hilebaz, madrabaz, hokkabaz birisiymiş Bencil mi bencil, nekesmi nekesmiş Fesatlıkta, fitne fücurlukta üstüne yokmuş

Çocuklar Kör hacı’yı hiç sevmezlermiş Onu yolda görünce hep birlikte bağırırlarmış:

Hacı

Burnumun ucu

Başımın tacı

Soğan sarmısaktan acı

Çocuklar bazen de,

Hacı hasta

Çorbası tasta

Mendili ipek

Kendisi köpek

Diye tempo tutarlarmış

Kör hacı kendisini kimsenin sevmediğini bildiğinden, insanlara karşı soğuk durur, herhese kötülük etmek istermiş

Bir gün keloğlan’ın gelip geçtiği yola derin bir çukur kazmışÇukurun üstüne çalı çırpı, ot, çöpler örtmüş Kendi kendine “KELOĞLAN DÜŞSÜN,BELKİ BİR YERİ KIRILIR” diye söylenmiş

Keloğlan yoldaki otu çöpü görünce hileyi sezmiş Çukurun üstündeki otu çöpü kaldırmış, hemen yakınındaki yere Kör Hacı’nın bıraktığı gibi koymuş Çukurun üstüne ince bir tahta koyduktan sonra topraklamış

Beklemeye başlamış

Kör Hacı “acaba keloğlan niye düşmüyor” diye içinden geçiriyormuş “Belki de otun çöpü iyi koyamadım, belli oluyor” diye düşünmüş Çukuru daha belirsiz duruma getirmek için ota çöpe yaklaşırken, hop kendi açtığı çukura düşmüş

Keloğlan koşarak gelmişkör hacı’yı çıkarmış Başlamış onunla alaya:

Seni saymam sayıya

Benzettim yampiri ayıya

Kendi açtığın kuyuya

Düşersin de kör hacı

Kör hacı cevap vermeden ayrılıp gitmiş Kendi oyununa gelmesini hazmedememiş Keloğlan’dan öç almayı düşünmüşOrtalık kararır kararmaz mezarlığa koşmuş Toprağa yeni verilen bir ölüyü çıkarıp getirmiş Keloğlan’ın penceresinden içeri Atmış

Sonra sokaklarda dolaşıp söylenmeye başlamış:

–keloğlan cinayet işlemiş Evinde bir ölü saklıyor… Keloğlan kör hacının kendisine bir kötülük edeceğini bildiği için hazırlıklıymış Çarşıdan bir takım elbise almış Ölüye giydirmişEşeğiyle kör hacının tarlasına getirmiş Ölünün ağzına bir sigara yakıp vermiş, eşeğin üstüne oturtmuşEşek başakları yemeye başlamış

Kör hacı’ya haber vermişler:

–adamın biri eşeği senin tarlaya sürmüş, otlatıyor Kendisi eşeğe kurulmuş sigara tüttürüyor…

mal canlısı kör hacı deliye dönmüş Sopayı alıp koşmuş Bir taraftan da bağırıyormuş:

—Hey… Buğdayımı yedirme… eşeğini çek, sür git Adam oralı değil

Adamın vurdumduymazlığına iyice kızmış Sopayı bütün gücüyle kafasına vurmuş Sopa kırılmış, ölü yuvarlanmış O sırada keloğlan saklandığı yerden çıkıp gelmiş Bağırmaya başlamış:

—O benim gözü görmez kulağı duymaz misafirimdi Onu öldürdün

Keloğlan’ın sesine komşular yetişmişler İki tutam başak için adam öldürdü diye Kör Hacı’ya kızmışlar Sonra tutup kadıya teslim etmişler

Keloğlan yine söylemiş:

SENİ SAYMAM SAYIYA: BENZETTİM MANKAFA AYIYA

KENDİ ETTİĞİN OYUNA GELİRSİN BE KÖR HACI

Kör hacı yine kendi oyununa geldiğini anlamış Anlamış ama ne fayda İş işten geçmiş Kötü komşudan kurtulan mahalleli düğün bayram yapmış Yel üfürdü, sel götürdü Bir masal da burada bitti