Hızıra Söyle

Bediüzzaman Saidi Nursi Emirdağ veya Afyon hapishanesi'nde yatarken bir gece Konya'nın Ladik kasabasına Ahmed Ağa'nın yanına geldi. Ahmed Ağa'nın yanında o anda sadece oğlu Zekeriya vardı.Bediüzzaman tayy-i mekan ederek gelmişti. Ahmed Ağa'nın odasının eşiğinde ellerindeki kelepçeyi ve ayaklarındaki zincirleri çözdü içeri girdi:
"- Bu çıksın dedi
Zekeriya'dan ötürü konuşacaklarım var..."
Ahmed Ağa:
"-Mahzuru yok kardeşim yabancımız değildir oda duysun ..." dedi.
Bediüzzaman:
"-Ahmed Ağa üstada - Hızıra - söyle tahammülüm kalmadı dedi.Ahmed Ağa:
"-Olur söyleyelim kardeşim Said" dedi.

Bediüzzaman tekrar anında kelepçeyi ellerine zincirleri ayaklarına takarak geri döndü.

Bir müddet sonra aynı şekilde Bediüzzaman yine geldi ve:
"-Söyledin mi Ahmed Ağa?... Ne oldu netice?" diye sordu.
Ahmed Ağa:
"- Söyledim kardeşim Said söyledim" dedi.
Bediüzzaman:
"-Ne dedi Üstad? " diye sordu.
Ahmed Ağa:
"-Sabretmeni söyledi" dedi.

Bediüzzaman bu cevabı alınca bu defa kapıdan değil pencereden çıkıp gitti. Yine elleri kelepçeli ayakları zincirli idi.

Şimdi söyle bir sorulsa hem tayy-i mekan edebiliyor hapishaneye girip çıkabiliyor kelepçelerini çözüp takıyor. Hemde hapishaneden çıkmak için Hazreti Hızır'dan yardım istiyor... Bu nasıl oluyor diye bir soru akla gelebilir.

Evliyalar bu güce sahiptirler. o kuvvet ve o tasarruf ellerinde var ama izin almadan kullanamazlar. İşte Bediüzzamanda o tasarruf kendisinde olduğu halde üstadı Hızır'dan izin almadan kullanamamıştır.

__________________