Karalama Defteri

[Orhan-38]

Söyle can!... şu sevda dedikleri hangi dilden geldiği bilinmeyen beş harfli bir kalp hastalığının ismi değilde nedir? öyle bir illet ki adamı öldürür de bana can!... can dediğin bedenden uzaklaşmak istese de hatta çıkıp gitse de yine can değil midir? mucnun kabe nin içinde de mecnundur dışında da yalan mı? hadi can!.. konuş benimle. ben senin susmanı özlemedim ki ben senin dudaklarının kıprdamasını özledim. ruhumu alıp deniz kenarlarına gezmeye götüren sesini özledim. GEL CAN!... yüzünü özledim yani yaşamayı, yani olmayı özledim; ölmeyi değil... gözlerini özledim. yani damarlarımda dolaşan kanı hissetmeyi yani kalbimin çarptığını duymayı... sessizliği değil... sensizliği değil... gel de can!... senin güzel olduğuna bu kainat nasıl vazgeçilmez bir eminlik içerisinde ise send e öyle emin ol ki gel desen, bi söylesen, hani o güzel gözlerin ara sıra dalar ya, ha işte öyle bir anda sen kendine gelmeden ben gelirim.yeter ki... yeter ki gel de. can! gül can! 'bir' can! can! can! can! adını söylemeye dilim varmasa da seni, bende ki seni, binlerce kez haykırmak,seni dağlar arkasından çağırmak, sesim kısılıncaya, zaman bıkıncaya ve mekan çaresiz kalıp bizi birleştirinceye kadar bağımak istiyorum. ve can! ve bil ki can! bil ki seni tüm sevebilenlerin sevgisinden çok, daha çok, daha daha ve hepsinden çok seviyorum..

[EndGirl]

Umrumda mı ?

[Orhan-38]

Sen Bilme... İçim acıyor...Ne tarif edilmez bir duygu bu...Yerini belli edemiyorum..."Sol yanım" diyemiyorum mesela...İçim işte...Her zerrem her nefesim...İçim acıyor dayanamıyorum..Nasıl tarif edilir bilmem ki... Hem tarif etmeye gerek var mı ki.. "İçi acıyan" anlar ancak bendeki bu hali...

Gökyüzüne bakıyorum...Hilal çıkmış bu akşam...Ama her zaman karşısındaki yıldızı kollarıyla sarar gibi duran hilal bugün sırtını dönmüş yıldıza...Hilal küskün yıldız üzgün...Sanki onlar bile beni anlatıyoronlar bile halime tercuman...Bu ıssızlık bu yalnızlık ne yaman!...Ne çöle benzer halim ne okyanusa...Hani okyanus çöle yağsa belki çiçek açar da bir ot bile yeşermez gönlümün umut dağında...

Bitişleri içiyorum yudum yudum...Elimden gelse becerebilsem bir gün boyu uyurdum...Uyur ve unuturdum...Lakin olmuyor uykular firari...Gecelerbitmek bilmez karanlık bir ânı asır misâli...Sabah olsun diye yalvarıp duruyorum...Hayallerimi gecenin bağrına dolduruyorum ve şafak sökmeden hepsini vuruyorum...Güneş doğuyor lakin gönlüme değil...

Kalemi elime almışım farkında olmadan...Bakıyorum ki yazmaya başlamışım...İstemiyorum...Hele sana yazmayı hiç istemiyorum...
Kendi ırmaklarım kendi içime çağlasın artık
Kendi bendlerimi yıkayım
Hasretlerim yaralarımı dağlasın
Kendi gözlerime bakayım
Ve gözlerim halime ağlasın
Kendi şehirlerim viran olsun
Kendi kendime öleyim
Kalemim kendimce sussun...
Ve sen bilme....
Sen bilme depremlerimi
Görme içimde çöken viraneleri
Harap bahçelerimde baykuşlar öter şimdi
Cemreler düşmez yüreğime
Kışın hükmü sürer ebedi
Sen bilme iç acılarımı...
Bilme gönül sancılarımı...
Ve sen görme gözyaşlarımı...
Sen üzülme..

[Ela]

Sorun ne biliyor musun.

Sorun, senin gerçekleştirmek için çırpındığın
hayallerini başkalarının bakkaldan ekmek almaya
gidiyormuşçasına kolay gerçekleştirmesi. Hem de hiç...
hak etmeden ...

[SrKn]

Aşkın suçu yok kalbin yeteneksiz...

[Thor]

Günler geçmiyor diyordum...

[Jaqen]

Die Another Day.

[Ela]

[Ela]

pencereden kar geliyor
dünya bana dar geliyor...
püffs.

[Thor]

Herkes bir şeyler çizer ama kader çizgisini çizemez