İnsanın Büyüdükçe Mi Artıyor Dertleri?



İnsanın Büyüdükçe mi artıyor dertleri?
Yoksa insan, büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?

__________________

Büyüdükçe anlıyoruz dünyanın kaç bucak oldugunu bence küçükken hiçbişeyden habersiz oyunlar oynuyoruz geziyoruz tozuyoruz ama hayat herzaman toz pembe olmadığını bize gösteriyor malesef sonucunda..

__________________

Evet küçükken anlam veremediğimiz çoğu şeyi büyüdükçe farkına varıyoruz.sorumluluklarımız bi okadar sırtımıza çöküyo.Ve aslında bizi rahatsız etmesi gereken savaşlar ve haksızlıklarda sanki zamanla normal hale getirilmeye çalışılıyo.Bu insanoğlunun evrimi için gerçekten büyük bir yıkım.Ne taraftan bakarsak bakalım insanlığın ihtiyacı olan ahlak ve insan hakları konusu herzaman gözden geçirilmesi gerekilen büyük bir konu.Malesef bizler menfaatlerimiz icabı bu konuları herseferinde gözardı etmişiz.

You're waiting for a train...

__________________

Hayatı saniyelere göre yaşarım dert keder mutluluk içindedir .
İnsan en büyük darbeyi sevdiklerinde alır sadece onlar acıtabilir insanı
Ne gelirse onlardan gelir büyümesine engel olamazsın bunun yaşla değil insanlıkla alakası var .

Bazen düşünüyorum
Ortaokul okuduğum zamanı , Liseli çağlarımı,
O zamanın dertleri geliyor aklıma, yok sınavlar, okulda ettiğim kavgalar vs.
Şimdi gülüp geçiyorum ama o zamanlara dönmeyi de oldukça çok istiyorum.
Keşke tek derdim sınavlar olsaydı, sevmediğim hoca, sevmediğim sınıftan biri olsaydı.
Şimdi öyle mi nerde...
Büyüdükçe, zaman geçtikçe derdin yüküde artıyor sanki.

__________________

Özdemir ASAF

Bahsedilen büyümek yaş olarak değilde olgunluk olarak aslında..
Ama küçükken de hep büyümek istedik..
Ders çalışmak yerine işe gitmek, araba kullanabilmek vs..

Bilinen en önemli şey de insanın öyle yada böyle birgün büyüdüğü..
Hatta bazen öyle bir büyüyor ki insan başkasına diyor.. seninkide dert mi?
herkesin derdi dünyadaki en büyük dert zaten..
kiminin parmağı kanıyor dert oluyor, kiminin yakını ölüyor, kimi sevgilisinden ayrılıyor

Ya da dertleri arttıkça mı büyüyor insan ? Ama kesin olan gerçekleri görmek için büyümek gerek

İnsan büyüdükçe, dert bile sayılmayan şeyleri dert ediniyor. O derdi atlattığında, bir başkası geliyor önüne...

Keşke tüm derdimiz, akşam ezanından önce eve gidebilmek olsaydı eskisi gibi.

Güzel bir soru..cümle öyle güzel kurgulanmış ki cevabı da içinde barındırıyor.
Evet büyüdükçe detlenmenin sebebi gerçeklerin daha anlaşılır olması..nitekim bu da yeterli değil.Sorunların sebeplerini anladığınız takdirde o sebepleri ortadan kaldıracak imkan ve şartlara sahip olamayıştır derdin tasanın sebebi.
Dertsiz insan yoktur derler..doğrudur.Herkesin yetemediği birşeyler vardır,olmak zorundadır.Hayat,anlamını uğrunda mücadele verilen olaylar silsilesinin içinden çıkarılan derslerle buluyor nihayetinde.
Hırslar,tutkular,gayeler ve savaşlar..her insanın ideal olarak görmek isteyeceği bir dünya var olduğuna göre ve her ideal de uğrunda çetin bir çarpışma gerektirdiğine göre..insan da ancak büyüdükçe amaca giden yolun hatlarını belirleyebildiğine göre..dertlerde devam edecektir.
Her gün büyüyen insan için her gün dert sahibi olmak elzemdir.
Aslında amaç çocukluğun dertsiz dünyasını tekrar kurabilmektir..

Dert sahiplerine...


Teşekkürler paylaşım için

__________________
''Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek''

Küçükken güzeldi herşey.. yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızda.. herkes seni mutlu etmeye calışırdı.. dertleri görmezdin yada gösterilmezdi sana bunlar.. büyüdün insanları tanımaya başladın.. iyisi kötü.. kendi ayaklarının üzerinde durma çabası derken hayatı öğrendin ve fani dünyanın derdinin ne kadar çok olduğunu hiç bişeyin çocuklukta ki gibi olmadığını anladın.. büyüdükçe dertlerde bizle büyüyor malesef..