Kurt İle Keçi Hikayesi


Var idi yok idi. Yeryüzünde bir keçi ile bir koyun var idi. İkisi aç oldukları için kırda dolaşıp yayılmaya çıktılar. Bir kurda rastladılar. Korkup durdular. Kurt:
- Koyun kardeş seni yiyeceğim dedi.
Bunun üzerine koyun kurda:
- Önünde hazır durmuşum istersen ye beni. Ancak senden bir ricam var: Beni şimdi yeme. Önünde biraz oynayıp birazcık pehlivanlık edeyim. Beni ondan sonra ye dedi.
Kurt da "pekiyi" diyerek koyunun isteğini kabul etti. Koyun sağdan sola soldan sağa zıpladı. Bir taraftan bir tarafa koştu durdu. Kurt ise hep böyle koyunun çevresinde dolanarak onu seyretti. Koyun da şöyle yaptı böyle yaptı; sonunda bırakıp kaçtı. Kurt bekledi bekledi.. Fakat koyun dönüp gelmedi. Kurt aramaya koyuldu ise de koyunu bulamadı.
Bu yüzden kurt gelip keçiye:
- Keçi kardeş seni yiyeceğim dedi. Keçi:
-Beni nasıl yiyeceksin tek beni yersen eline ne geçer? Benim iki yavrum var. Onlar da mağaradadır. Bırak beni gideyim onlara süt emzireyim. Yavrularımı da yanıma alıp getireyimhepimizi birden ye. Ta ki beni yedikten sonra yavrum kalmasın yahut yavrularımı yedikten sonraben kalmayayım.
Kurt "pekiyi" dedi. Keçi gitti dağa girdi. Yavrularını emzirdi. İkisini de yanına alıp uzaklaştı. Kurt bekledi bekledi… Fakat keçi de gelmedi. Kurt kalkıp yola düştü keçiyi dağ tepe aramaya koyuldu. Bütün çabalarına rağmen keçiyi bulamadı. İkisini de elden kaçırdığını anladı. Sonra bir mağaraya geldi içeri girdi. Mağarada bağlı bir at gördü. Kurt:
- At kardeş yerim seni dedi. At:
- Beni yiyebilmen zordur. Sen ki ufak bir kurtsun benim gibi kocaman bir atı nasıl yersin? diye cevap verdi.
Kurt ise:
- Yerim dedi. At:
- Pekiyi istersen beni ye. Yalnız nalıma beratım** yazılıdır dedi. Kurt:
- Nalın nerededir? diye sordu. At:
- Ayağımın altındadır dedi. Kurt da:
- Ayağını kaldır da bakayım dedi.
Bunun üzerine at ayağını kaldırdı. Kurt atın nalındaki beratı görmek için eğildi.
Bu durumdan istifade eden at alnına bir tekme vurmakla birlikte kurdun kafasını parçaladı. Kurt yere yığıldı düştü. Can çekişirken başına gelen işleri sızlanarak söylenmeye başladı:

Gittin gördün bir koyun
Ye kalsın kuru boyun
Neyine oyun moyun
Pehlivanlık mı edeceksin?

Gittin gördün bir keçi
Ye kalsın kuru ayakçığı
Neylersin ikiyi üçü
Çobanlık mı edeceksin?

Geldin gördün bir at
Ye de yanında yat
Neyine berat merat
İstanbul’a mı gideceksin?

Bunları söyledikten sonra kurt can verdi. Koyun kurtuldu. Keçi de kurtuldu. At da kurtuldu.
Ben de gittim bana üç elma verdiler: Biri masala biri masalı anlatana biri de masalı dinleyenlere.

Alinti.