Kaygılara tahammül etmek zorunda değilsiniz.



Tanrı dedi ki:

Dünyevi açıdan bakıldığında endişelenilmesi gereken bir mahrumiyet hali, bir şeylerden yana herhangi bir eksiklik, yoksunluk hali asla söz konusu değildir. Sizse endişelerinizin altını üstüne getirir sonra da onları salıncak gibi kafanızın tepesinde sallarsınız. Kaygıyla, endişeyle kendi canınıza okursunuz. Kaygılarınıza, kaygılanır sonra da kendinizi hasta edersiniz.
Kaygı denen şeyi geçersiz kılmanızı, kovalayıp def etmenizi, ortadan kaldırmanızı, peşini bırakmanızı isterdim Ben. Kaç hayat boyu yeterince kaygılandınız zaten değil mi? Öyle değil mi? Sinsidir kaygı, fırsat kollar. Sizi yiyip bitiren bir virüs gibidir. Keyfinizi, neşenizi yiyip bitirir. Kaygılanmaktan yana mahkumsunuz, böyle bir sabıkanız var. Canlarım neşenin, sevincin mahkumu olun siz. Uğraş alanınız mutluluk olsun. Mutlulukla, sevinçle meşguliyet içinde olun ve kaygıyı da bırakın gitsin.
Kaygı bir şantajcı gibidir. Sizi takibine alan bir sapık gibidir o. Sinsi bir hastalıktır, sizi yiyip bitirir. Ülsere, döküntülere, kaşıntılara yol açar. İçinizde çukurlar açar. Pas gibidir, ruh halinizi, psişenizi yıpratır. Ekmek kırıntıları gibi silkeleyip atın kaygıları, endişeleri. Ya da kaygıyı gömmek için bir çukur kazın. Kaygılanmadan duramayacak bir ödlek değilsiniz ki. Cezalandırmanız gerektiğini düşünmedikçe kaygıya neden ihtiyacınız olsun? Kaygı her halükarda kendi kendine eziyet şeklidir. Şu kaygı düğümünü çözün. Vazgeçin ondan. Kaygı sizin arkadaşınız değildir.
Kaygı sizi tehdit eder. Susmak bilmeyen bir dırdır kaynağıdır. Evinizde izzet ikram hazırladığınız, yatak kurduğunuz istenmeyen bir misafirdir. Ona bir sandalye çeker, yer gösterirsiniz. İkramda bulunursunuz. Onu başınızla onaylar, kafanızı sallaya sallaya oturup dinlersiniz. O gününüzü mahveder ama siz onu yine davet edersiniz. Sizinle eve gelmesine izin verirsiniz. İşin aslı kaygıyı her yere beraberinizde götürürsünüz. Kaygıları üst üste tepeleme yığmaya devam edersiniz – hep daha çok, daha çok- öyle ki bir karınca ordusu gibi olur bunlar. Kendinizi kaygılarla hırpalar, yaralayıp berelersiniz. Kaygılara bakıcılık yapar, beslersiniz.
Onlara yatırım yaptığınızı, sermaye harcadığınızı söylemek gayet yerinde olur; sunaklar inşa ettiğinizi. Kaygıları zihninizde himaye edersiniz. Keşke kaygılara yaptığınız gibi Beni gözünüzün önünde tutsanız. Kaygılarınızı asla unutmazsınız ama Benim görüş alanınızdan, aklınızdan, fikrinizden çıkmama izin verirsiniz. Kaygıları unutun, Beni hatırlayın siz.
Plaja gittiğinizde her bir kum taneciğini sayıp dökmezsiniz, bunlara teker teker dikkat sarf etmezsiniz; kaygılar da kum taneciklerinden başka nedir ki? Kaygılar elbette ki buğday veya arpa değildir. Kaygılar can sıkıcı şeylerdir. Tam önünüzde yürür, karşınıza dikilir ve orada kalırlar. Kaygılanmaktan bıkıp usanmadınız mı artık?
Kaygılarınızdan vazgeçin. Lağvedin onları. Uzaklara fırlatın. Bitmeyen bir dırdır halidir bunlar.
Kaygılara tahammül etmek zorunda değilsiniz. Üzerinizde gerçek bir etkileri yoktur ama siz yine de himaye edersiniz onları. Aklınızdan bir türlü çıkaramadığınız şarkılar gibidir onlar. Kafanızın içinde dönüp dururlar. Kaçıp kurtulmak mümkün değildir sanki. Nereye gitseniz sizi takip ediyor gibidir bunlar. Bir partide bile size dadanmış kaygılarınız olabilir, bunların gölgeleri kafanızın içinde dolanabilir. Israrcıdırlar. Tali karakterlerdir onlar, küçüktürler. Esasları yoktur. Diken gibidir, kıymık gibidir kaygı. Köşeye sıkıştırırlar sizi. Kendilerini tekrar eder ve sizi tüketirler. Eğer müsaade ederseniz sizi zapt eder, ele geçirir onlar.
Kaygılar bozuk birer plaktır. Kaygıların önünde eğilmeye bir son vermenizi istiyorum sizden. Kapıyı gösterin onlara. Uzaklara gönderin, çok uzaklara. Kaygı bir asalaktır. Enerjinizi alır. Sizi tüketir. Peşinize düşüp sizi takip eder. Çekip gitmelerini söyleyin onlara. Kaygıların buralarda dolanmasını istemiyorsunuz artık. Sizinle takılmaya bir son vermelerini söyleyin onlara. Kaygılara liman olmaktan ziyade yapacak çok daha iyi işleriniz var değil mi?
Çeviren: Engin Zeyno Vural