Tek seçeneğiniz



Tanrı dedi ki:

Şefkat anlayıştır, acımak değildir. Acımaktan ötesini görün siz. Acımak küçük bir şeydir. Vizyonunuzu daraltır. Acımanın kendisi acınası bir şeydir. O kadar küçüktür ki. Acımak kuşatılmış, sıkışık bir alan dahilinde görür. O kadar dar, o kadar izoledir. Sizin vizyonunuzun gelişip büyümesi gerekir. Bilincinizin gelişip yükselmesi gerekir. Zavallılıktan, acınası olandan ötesini görmek zorundasınız.
Acıma bir insanın hayatından küçücük bir parçayı alıp bunu da mikroskop altında inceler. Canlarım elinize teleskop alıp uzaklara bakmak daha iyidir. Birisine acımak acınası bir şeydir. Görülecek pek çok boyut olduğu halde dikkatinizi size bir başkası olarak görünen kişinin tek bir yanına harcamanın gereği tabii ki yoktur.
Görülecek bir cesaret vardır. Görülecek Büyüklük vardır. Fizikselden çok daha ötesi vardır. Hiç kimse bedeniyle, yaşıyla ya da herhangi bir sözde yetersizliğiyle sınırlı değildir.
Bir insan varlığı her zaman için görünüşünden çok daha ötedir. Dış görünüş dış görünüştür sadece. Hakikat’e bakmak ise daha hayırlıdır. Hakikat –hayatı dışarıdan hangi şekilde, hangi surette görünürse görünsün- her bir insan varlığının ışıldayan, parıldayan bir ışık olduğudur. Kişi bunu bilmeyebilir ama siz, siz canlarım bunu bilmek zorundasınız; görmek durumunda olduğunuz da bu parlayan ışıktır sizin. Yeryüzündeki hiç kimse bu ışıktan yoksun değildir. Bu ışığı diğerlerine nazaran bazılarında çok daha kolay görürsünüz elbet; ama size düşen, ışığı herkesin dahilinde aramaktır. Hiç kimsenin size ışığını gösterme mecburiyeti yoktur. Onu görmek zorunda olan sizsinizdir çünkü oradadır ışık.
Şu anda size sıkıntı veren, sorun yaratan bir insan söz konusu olabilir ama bu insanın dahilinde de parlak bir ışık vardır. Size sıkıntı yaratan insan da sıkıntıdadır, sorunlardan geçmiştir. Lütfen kırgınlık, kızgınlık, hakaret olarak hissettiğiniz şeyin ötesini görün. Bu insana acımayın. O kişi için üzülmeyin. Daha yüksek bir yerden bakın, böyle bir perspektife çıkın. Bu kişiyi küçük bir yerde konumlandırmayın. Eğer birisine üzülüyorsanız – bu kişi size karşı kabahatli bile olsa, sizi kızdırmış, gücendirmiş bile olsa- siz de kabahat işliyor, bir nevi hakaret etmiş oluyorsunuz. Onu olduğundan daha değersiz, daha küçük görmüş oluyorsunuz. Bu noktada kabahat işlemiş oluyorsunuz.
Görünürde kabahatli olan o kişiyi bir an için bile olsun dert etmeyin, kafanıza takmayın. Kendinize yüksek bir yerden bakın. Kendinizi kırılmış, üzülmüş, bir kabahate maruz kalmış hissettiğinizde bu tutum kendinize, o zavallı, yanlış anlaşılmış, takdir edilmemiş benliğinize acımaktan başka nedir ki? Size sıkıntı veren, sorun olan kişi parlayan ışığınızı görmüyordur. Işığınızı kendi idrak yoksunluğuyla, algı yoksunluğuyla söndürüyordur. Dışına çıkmayı isteyeceğiniz ortam da budur. Bir başkasının neyi görebildiğini ya da göremediğini kafanıza takmayın. Siz ne görüyorsunuz canlarım? Siz neyi görmek istiyorsunuz? Ne kadar geniş, ne kadar büyük görmek istiyorsunuz?
Sizin de bildiğiniz üzere dünyada küçüklük de mevcuttur. Küçüklük, sevgiden yoksunluk algısından kaynak bulur. Sizinse çıkış noktanız böyle bir algı olmamalıdır. Kişisel acılar, kişisel kırgınlıklar olmamalıdır. Sizin Büyüklükten, Yücelikten yola çıkmanız, buradan başlamanız gerekir, çünkü bunlar sizin içinizdedir. Kişisel benlik algınızdan çok daha öte, çok daha büyüksünüz. Kudretlisiniz. Benim ışığım dahilinde kudretlisiniz; bu nedenle de sizi kemiren bu küçük kırgınlık, kızgınlıkların, bu kusurların, kabahatlerin çok daha ötesine geçmenizi, bunları aşmanızı istiyorum sizden.
Muazzam bir Işıksınız. Dolayısıyla hiçbir şeyin size gölge etmemesi, ışığınızı söndürmemesi gerekir. Işığınızı karanlıkta boşa harcamamalısınız. Ufak tefek, küçük düşünceler karanlıktır. Hayatın sırf sizin etrafınızda dönmediğini, sadece size yönelik bir şey olmadığını anlayın lütfen. Kabahat işleyen kişi de size yönelik, sizinle alakalı bir şey değildir. O kendisiyle alakalıdır. Diyelim ki gözleri bozuktur. Bu sizin de miyop olmanız, dar görüşlü bakmanız için bir sebep değildir. Astimatı olabilir o kişinin ama sizin de astimat sahibi olmak gibi bir mecburiyetiniz yoktur. Kesinlikle yoktur, olmamalıdır.
Daha yüksek bir sevgi platformundan karşılık verene kadar verdiğiniz herhangi bir karşılığın da tepkinin de haklılığı yoktur. Hepsinden önemlisi, aynı şekilde karşılık veremezsiniz. Size karşı kabahat işleyen kişi kendi mazisi içinde donup kalmıştır. Sizin de böyle donup kalma durumunuz yoktur, olmamalıdır. Siz sıcak olmalısınız. Yüreğiniz yeniden ısınana kadar, yeniden iyi, olumlu hisler kazanana kadar izleyeceğiniz en iyi yol sessiz kalmaktır. Aksi takdirde bir başkasına olduğu denli kendinize karşı da kabahat işlemiş, kırgınlık yaratmış olursunuz. Tek seçeneğiniz sevgidir, sevgiden daha azı değil.
Çeviren: Engin Zeyno Vural