Tam olarak uyanamadığınız bir rüya

[Jineps]

Tam olarak uyanamadığınız bir rüya



Tanrı dedi ki:

Canlarım hayatta küçük hadiseler de görürsünüz, büyük hadiseler de. Küçük şeyleri büyütmeniz, büyük olanları da küçük, önemsiz bir hale getirmeniz ise meşhur bir yaklaşımınızdır.

Hadiseleri uzay/mekanlara dönüştürüyor ve onlara küçük ya da büyük diyorsunuz. Kategorize ediyorsunuz siz. Hadiseleri hanelere, bölmelere yerleştiriyorsunuz. Büyük dediğiniz bazı olaylar sizi mutlu ediyor. Büyük dediğiniz bazı olaylar da mutsuz ediyor sizi. Ve bunları mutsuzluğunuza bir neden olarak atfediyorsunuz. Sınıflandırıyorsunuz. Dahası, B’nin A’yı takip etmesi, A’nın arkasından B’nin olması gerektiğini söylüyorsunuz. Ya böyle yapmasanız bir?

Ya göreli dünyadaki hayat sadece olaylardan, hadiselerden oluşuyorsa eğer. Ya sizi çaresiz kılan deneyimleriniz gelip geçen trenlerden fazlası değilse, siz de rayların kenarında durup trenlerin geçmesini bekliyorsanız?

Veya trendesiniz belki de; bekleyen insanları görüyorsunuz; siz de o bekleyen insanlardan birisiniz ve trenlerin homurtuyla gelip geçmelerini izliyorsunuz. Trendesiniz ve trenin dışındasınız aynı zamanda, mevcut olmayan bir uzay/mekanda mevcut olan “aynı” zamanda.

Zaman ve mekan mevhumları kendi kendinize empoze ettiğiniz bir şeylerdir – ve kolektif empozelerdir- ve birer mevhumdan ibaret bu şeyler hayata zenginlik katarlar. Hayatın tüm ayrıntıları hoşunuza gider sizin, seversiniz bunları. Dahası engellerin daha az olduğu, tamamen yeni, engin görünen, sınırların bulunmadığı bir dış uzay/mekanı tasavvur etme fikrini, böyle bir macera düşüncesini seversiniz.

Dışarıdaki bir yer, bir dış uzay/mekan Hakikat’e daha yakındır, değil mi? Enginlik vardır. Sınırlar yoktur. Hayali bir diyarda, bedenler içinde etrafta dolaşan ruhlarsınız sizler. Yeryüzündeki hayat çoğunlukla size pek de gerçek hissi vermiyor değil mi? Yeryüzü hayatındaki gerçek dışılığı, yapaylığı sezinliyorsunuz. Kendinizi dünya hayatına iştirak ederken gözlemliyor ve onun zenginliğini deneyimlerken dahi boşluğunu da sezinliyorsunuz. Koskoca bir Enginlikten başka bir şey olmayan bir oyunun üzerindeki nasıl da bir oyun bu böyle, ha?

Enginliğe ait olmak istiyor; ama hiç de gerçek olmayıp oldukça gerçek görünen hayat alanında da oynamak istiyorsunuz aynı zamanda.

Ben gerçeğim ve sizin de ruhunuz gerçek. O çocuk şiirindeki yumurtadan karakter falan yok ortada. Kırılabilecek bir kabuk yok, çünkü Hakikat’te kırılabilecek bir kabuk mevcut değil.

Kalbiniz Cennet ve kurgusal Dünya arasındaki bağ. Cennet hakiki ama bir yer/mekan değil. Mekansızlık o ve sizin yüreğiniz de bu iki dünyadan en iyi olanın arzusu, özlemi içindedir–ki aslında böylesi dünyalar yoktur. Varoluş vardır ve Varoluş her şeydir, hepsidir o.

Yeryüzünde bir beden içinde dolaştığınızı keşfettiğiniz zaman dünya hayatı ağır basar. Bir parçanız ise temelinizin, kökeninizin Cennet’te olduğunu bilir. Bir parçanız hakikati bilir ve ona pek de inanamaz.

Dolayısıyla Dünya hayatının tamamı boyunca seyahat eder ve kendinizi bulursunuz. Dünya Hayatı asla ayrılmamış, asla kopmamış olduğunuz Bütünlüğün, Tamlığın keşfidir. İşaretlemeler, imlemeler mevcut değilken sağı solu işaretlemeye, doğru diye, tamam diye imlemeye sizi sevk eden ne peki?

Onun tam ortasındayken, zaten bütünüyle tamken Tamlığı, Bütünlüğü nasıl bulabilirsiniz? Siz onun tamamısınız. Tam olarak uyanamadığınız bir rüya görüyorsunuz. Kendi kendinizi sarsıyor ve “Uyan, uyan. Bu bir rüya. Gerçek değil,” diyorsunuz.

Lakin yine uykuya dönüyor ve tekrar tekrar aynı rüyayı görmeye devam ediyorsunuz, bu rüyayı himaye ediyor, ona sarılıyor ve gitmesine, bitmesine izin vermiyorsunuz.

Bu rüya ziyadesiyle değerlidir ama sonuçta bir rüyadır sadece. Dünyadaki hayatın tamamı siz uyanana, sizin ve Benim Birlik içinde olduğumuz o Yüce Varoluşu idrak edene kadar süre giden bir rüyadır işte.

Çeviren: Engin Zeyno Vural