Aynalara Kızarız Kendimizi Yansıttığını Unutarak

[Jineps]

Aynalara Kızarız Kendimizi Yansıttığını Unutarak!

NLP "Kendinizle Yüzleşin":Aynalara kızarız kendimizi yansıttığını unutarak..

Kendinle Yüzleşme Zamanı

Sorgulanmamış hayat yaşamaya değmez. –Sokrates

Yaşamının tek sorumlusu sensin. Kendi yaşam deneyimini yaşam realiteni yaratan sensin.

Bu güne kadar tecrübe ettiklerini sen yarattın. Bundan sonra tecrübe edeceklerini sen yaratıyor olacaksın; iyi ya da kötü mutlu ya da mutsuz başarılı ya da başarısız olmak senin seçimin.

Asla sorunlarını başkalarını suçlayarak çözemezsin. Asla!

Bu yol kaybedenlerin yoludur. Evet gerçeği kabul etmekte zorlanacaksın. Ama bir şeyi gerçekleştirmenin ilk adımı gerçekle yüzleşmekten ve gerçeği kabul etmekten geçer.

Ancak sorumluluğunu üstlendiğin kabul ettiğin bir şeyi değiştirebilirsin. Sorumluluğu üstlenme gücü senin içsel gücündür.

Suçu başkasında aramak ise gücünü yitirmek gücü başkalarının eline teslim etmektir.

Başkaları senin yaşamını çekilmez kılma başarını engelleme sana acı verme gücüne sahip ise senin yaşamın üzerinde senden daha fazla güce sahip demektir.

Senin yaşamını çekilmez kılmanın sorumlusu onlar olduklarına göre seni istedikleri kadar mutsuz etme gücüne de sahiptirler. Sen de bu durumda zavallı bir kurbansın.

Yaşamında doyumlu olmadığın her alandan sen sorumlusun. Her zaman sen sorumluydun. Her zaman da sen sorumlu olacaksın. Bu gerçeği kabul etsen de etmesen de böyle.

Eğer sorumlu olduğun gerçeğini kabul edersen değiştirme gücünün de kendinde olduğunu görürsün. Suçlamayı tercih edersen bu gücüsuçladığın kişilere verir ve suçlama hapishanesinde mahkum olarak kalmayı seçersin. Bu da bir seçim.

- Aynalara kızarız kendimizi yansıttığını unutarak -

KİLOLARINDAN mı şikayet ediyorsun? Fazla kiloların sorumlusu sensin; yavaş metabolizman değil. Abur cubur yiyerek acıkmadığın halde sırf iştah açıcı görünüyor diye atıştırarak egzersiz yapmayarak metabolizmanı yavaşlatan sensin. Hem bu bahaneler bir gram bile kaybetmene yardımcı olur mu?

Bırak kendini aldatmayı. Kendinle yüzleş. Yaktığından fazlasını yediğin ve hareketsiz olduğun için; böyle yaşamayı seçtiğin için kilolarının sorumlusu sensin.

İnsanlar seni sömürüyorsa sen izin verdiğin için sömürüyor.

Sömürüye karşı çıkmadığın için sömürülüyorsun.

Sömürü karşılığında onlardan beklediğin şeylerden vazgeçmediğin için sömürülüyorsun.

Suçluluk duyduğun için sömürülüyorsun.

Sevilme kabul görme onaylanma ihtiyacın yüzünden sevgi dilenciliği yaptığın için sömürülüyorsun.

Sömürülmenin sorumlusu sensin.

İlişkilerin sağlıklı yürümüyorsa sorumlusu sensin.

Evet biliyorum. O çok anlayışsız ve bencil bir insan. Ama yine de yaşam kalitenden yüzde yüz sorumlu olan sensin. Tabii o da kendi yaş******* yüzde yüz sorumlu. Ama sen kendi sorumluluğunu sorgula onun ne kadar suçlu olduğunu değil.
Sorumluluk Nedir

Çoğu insan sorumluluğun görev anlamına geldiğini sanır. Burada biz başkalarına karşı görevlerimizden değil kendimizin (düşüncelerimizin duygularımızın davranışlarımızın sağlığımızın ilişkilerimizin vb) sorumluluğunu üstlenmekten bahsediyoruz.

İnsanın kendisi ile sorunları arasındaki bağlantıyı görebilmesidir sorumluluk.

Bu bağlantıyı görmezsek sorunlara yanlış teşhis koyar ve yanlış tedavi uygularız. Kendine yalan söylemekle doktoruna hastalığının belirtileri hakkında yalan söylemek arasında fark yoktur. Midemizin ağrıdığını söylemek yerine başımızın ağrıdığını söylediysek bize yanlış ilaç vermekle suçlayabilir miyiz doktoru? Sorunlara doğru teşhisi koyabilmek ve doğru tedaviyi uygulayabilmektir sorumluluk.

Hiç kimse bu dünyaya başkasını mutlu kılma sorumluluğuyla ve göreviyle gelmiyor. İnsanın bu anlamda tek sorumluluğu var: Kendi yaşamını cennete çevirerek kendini mutlu kılmak. İnsan mutluysa eşi/sevgilisi mutlu biriyle birlikte olmaktan mutluluk duyar ve kendini öyle birinin yanında daha çok sever.

Her bireyin ilişkideki sorumluluğu kendi içinde mutluluğu yaratmaktır. Eğer kendisini mutlu etme görevini partnerinden beklerse o zaman onun için yapacağı fedakarlıklar var demektir. Böylece ettiği fedaların karının beklentisine girer.

Her fedakarlığın karı vardır. Ama ne yazık ki fedakar insan asla beklediği kadar kar elde edemez. Kar bir yana beklentisi gerçekleşmediği için öfke biriktirir ve bir damla mutluluk bir damla sevgi umarken daha da mutsuz daha da sevgisiz bir insana dönüşür.

Fedakarlık insanı sinsice kemiren ve güçsüzleştiren bir “iyi insan imajı” oyunudur.

“Sorumsuz özgürlük” aldatıcı bir seraptır; gerçekte sorumsuzluk bağımlılığı getirir.

İnsanı özgür kılan sorumluluktur. Sorumluluk suçlamanın bittiği yerde başlar.
Bu Seçimi Sen Yaptın

Realitemizi adım adım yaptığımız seçimlerle yaratırız. Her an bir seçim yapıyoruz. Mutfağa gidip bir bardak su içmek de seçimdir bir bardak suyu başkasının getirmesini beklemek de bir seçimdir. Su getirmiyorsa onu istediğin kadar suçla bu susuzluğumuzu gidermez.

Sorumluluk almak da suçlamak da bir seçimdir. Seçimlerinin farkında ol. Çünkü seçimi sen yapıyorsun.

Ø Seçimi sen yaptın.


Ø O sözü söyleyen sensin.

Ø Onunla yeniden ilişkiye girmeyi kabul eden sensin.

Ø Onu eve alan sensin.

Ø Yapamayacağına inanmayı seçen sensin.

Ø Kendini iyi şeylere layık görmeyen sensin.

Suçlayacak birileri kaldı mı? Hayır kendini de suçlama. Sadece yaptığın bilinçli ya da bilinçsiz seçimlerle kendi realiteni kendinin yarattığını kabul et. O zaman farklı seçimler yaparak beğenmediğin gerçeği değiştirme gücünü kazanırsın.
Olay Tepki Sonuç

Bir olaya verdiğimiz tepki sonucu belirler. Formül şudur:

OLAY x TEPKİ = SONUÇ

Kendisiyle yüzleşmeyen insan hoşlanmadığı sonuç için olayı suçlar. Kendisini tanıyan kendisiyle barışık insan ise tepkilerini gözden geçirir.

Bizi mutlu ya da mutsuz başarılı ya da başarısız kılan başımıza gelenler değil başımıza gelenlere verdiğimiz tepkidir.

Yaşamımızı olaylar belirlemez olaylara verdiğimiz tepkiler belirler ve yaşadığımız bunun sonucudur. O halde “Yaş******* sen sorumlusun yaptığın seçimlerden sen sorumlusun” demek “Olaylara verdiğin tepkileri sen seçiyorsun” demektir.

Ve bu seçimler yaşam realiteni oluşturuyor.

Yaşamın sorumluluğunu üstlenmek bu kez de başkaları yerine kendini suçlamak değildir. Sorumluluk yaşamın her anında bildiğimiz en iyi tepkiyi verebilmek ve tepkilerin sonuçlarını kabul etmektir. Her olaya verilecek çok sayıda tepki vardır. Kişi verdiği tepkinin sonucunu beğenmiyorsa bu isabetli seçim yapmadığı içindir. Her beğenmediği sonuç da bir deneyimdir ve sorumlu kişi deneyimlerinden ders çıkaran kişidir.

Suçlayıcı insan sonuçları beğenmediğinde olayı öteki kişiyi ya da sonucu suçlar. Kendi verdiği tepkiyi gözden geçirmeyi bile düşünmez. Hiçbir sonuçtan ders çıkarmadığı için de benzer tepkileri tekrar tekrar verir ve tekrar tekrar suçlar da suçlar.

Einstein deliliğin tanımını şöyle yapmış: Hep aynı şeyi yapıp bu kez farklı sonuç beklemek.

Özgürlük kendin olman demek
Ne kadar da ürkütücü!
Özgürlüğün korkusuyla bağlanırsın her şeye
Herhangi bir şeye
Parayaerke işe eşe
Tutulursun bir çılgın gidiş – gelişe
Tutkun seçtiğin tutukluluğun
Peki isyanın niye?
Yaşamın Sorumluluğunu Üstlenmek

Ø Hayatta yaptığın seçimlerin tek sorumlusunun kendin olduğunu görmektir.

Ø Duymayı ya da düşünmeyi seçtiğin her şeyden sorumlu olduğunu kabul etmektir.

Ø Hayatın gidişatını belirleyenin sen olduğunu anlamaktır.

Ø Kendi seçimlerin yüzünden bir başkasını suçlayamayacağını kabul etmektir.

Ø Bugün geldiğin noktada seni sen yapanın başına gelenlerin elini kolunu bağlayan şeylerin kimler ve neler olduğunu açıklama çabalarından tümüyle kurtulmak; bütün bu savunma mekanizmalarını ve haklı çıkma gayretlerini bir kenara bırakmaktır.

Ø Seçimlerinin hayatını nasıl etkilemiş ve yönlendirmiş olduğunu anlamaktır.

Ø Eylemlerinin sonuçlarını tartışırken sorumlu olarak başkalarını değil kendini işaret etmektir.

Ø Başına her ne gelirse gelsin vereceğin tepkiyi hissedeceğin duyguyu senin belirlediğini fark etmektir.

Ø Hayat gemisinin kaptanının kendin olduğunu; kendi hakkında olumlu şeyler düşünüp iyi hissetmek için başkalarına bağımlı olmanın sağlıklı ve makul olmadığını fark etmektir.

Ø Yetişkin biri olduğunda artık özsaygının yeterlilik ve değerlilik duygusunun gelişimini belirleyenin de kendin olduğunu anlamaktır.

Ø “Çuvalladığında” kendine acımanın vakit kaybı olduğunu kavramaktır; bunun yerine yapılacak en iyi şeyin hayatına yeniden çeki düzen vermek olduğunu anlamaktır.

Ø Başkaları için aşırı sorumluluk üstlenme duygusundan kurtulmaktır.

Ø Duygusal ve fiziksel sağlığı korumanın önemini anlamaktır.

Ø Güçlü yanlarını zaaflarını becerilerini yeteneklerini olumlu ve gerçekçi bir bakış açısıyla değerlendirebilmektir.

Ø Geçmiş yaralarla acılarla suistimallerle yanlış anlaşılmalar ve yanlış yönlendirilmelerle hiddete düşmanlığa karamsarlığa kapılmadan ve depresyona girmeden hesaplaşmaktır.

Nil Gün : Küçük Mor Yüzleşme Kitabı