Friedrich Nietzsche Aforizmaları

[Jineps]

Friedrich Nietzsche Aforizmaları
Ø Kendin ol!

Ø Kendini görmezden gelmek –iyi görmek için gereklidir.

Ø İnsan ne denli derinine bakarsa yaşamın o denli derinden görür acıyı.

Ø Kişinin kendi yolunda yürüyüp yürümediği attığı adımdan belli olur; bu yüzden dikkat edin yürüyüşüme!

Ø Kimi insanda karakter doruğa ulaşır ama akıl bu doruğun yüksekliğine erişemez. Kimi insanda da bunun tersi olur.

Ø Doğrusu şu ki insan kirli bir nehirdir. Kirli bir nehiri kirlenmeden içine alabilmek için bir deniz olmak gerek.

Ø Her seçkin insan güdüsel olarak kalabalıktan çokluktan çoğunluktan kurtulduğu onlardan ayrık biri olarak kural “adamlarını” unutabildiği sığınacağı kalesinin ve gizliliğinin peşinde koşar.

Ø Kendinden çok söz etmek kendini gizlemenin de bir yoludur.

Ø İdrak eden kişinin gözünde insan kırmızı yanaklı bir hayvandır: İnsan sık sık utanmak zorunda kalmış bir hayvandır.

Ø Hedef insanlık değil üstüninsandır.

Ø Yalnızlık kimine göre hasta insanın kaçışıdır kimine göre de hasta insanlardan kaçış.

Ø Yaratıcılık ve keşif acıda ve yalnızlıkta saklıdır.

Ø Bir yalnız dedi ki: “Gittim gerçi insanlara ama hiçbir zaman ulaşamadım!”

Ø İnsanda büyük olan onun bir amaç değil bir köprü oluşudur.

Ø En insani davranış bir insanın utanılacak duruma düşmesini önlemektir.

Ø İnsanoğlu hayatta o kadar acı çeker ki canlılar arasında yalnız o gülmeyi icat etmek zorunda kalmıştır.

Ø İnsan da ağaca benzer; ne kadar yükseğe ve ışığa çıkmak isterse o kadar yaman kök salar yere aşağılara karanlıklara derinliğekötülüğe.

Ø Soylu insan bir değerler yaratıcısıdır.
Ø İnsan ruhu yaptığı seçimlerle belirlenir.

Ø Şüphe değil kesinliktir insanı deli eden.

Ø Hep öğrenci kalan insan öğretmenine borcunu kötü ödüyor demektir.

Ø Kim temelden öğretmense öğrencileriyle ilgili bütün her şeyi ciddiye alır kendini bile.

Ø İnsanlar ışığın çevresinde toplaşırlar daha iyi görmek için değil daha iyi parıldamak için.

Ø İnsan diğer insanlardan hiçbir şey istememeye onlara hep vermeye alıştığı zaman elinde olmadan soylu davranır.

Ø İnsan sıkı tutmalı yüreğini; çünkü gitmesine izin verirse çok geçmeden aklı da gider peşinden!

Ø Bir insan kendini hep çok büyük işlere adadığında onun başka bir yeteneğinin olmadığı pek görülmez.

Ø İnsan bir yıl boyunca yalnızlığa çekilirse gevezeliği unutur konuşmayı öğrenir.

Ø İnsan şeyleri niye göremez? Önünde kendisi durur; kendisi örter şeyleri.

Ø İnsan hatasını bir başkasına itiraf ettiğinde unutur onu; ama çoğu kez öteki kişi bunu unutmaz.

Ø Modern çağın en genel belirtisi: İnsan kendi gözünde saygınlığını inanılmaz derecede yitirmiştir.

Ø Tutkulu insanlar başkalarının ne düşündüklerini pek merak etmezler. Durumları onları hiçliğin üzerine yükseltir.

Ø Bir insanın yüksekliğini görmek istemeyen kimse kendinden aşağı ve üstünkörü olan her şeye daha dikkatle bakar. Bu bakışla da kendini ele verir.

Ø Kadın çocukları erkekten daha iyi anlar. Lakin erkek daha çocuktur kadından.

Ø Karşına çıkabilecek en kötü düşman her zaman sen kendin olacaksın; sen kendin pusuda bekleyeceksin kendini.

Ø Seni seviyorsam sanane bundan?

Ø Sevmek ve yok olmak; beraberdir ezelden beri. Sevme istemi ölüme de istekli olmak demektir bu. Budur sözüm siz korkaklara!

Ø Uzun süren büyük acılar insanı zorbalaştırır.

Ø Acı der: “Yıkıl!”
Ø Benim hayalimdeki aşk iki insanın birbirini sahiplenme duygusundan çok daha öte bir şey.

Ø Bir genci bozmanın en iyi yolu ona aynı düşüneni farklı düşünenden daha çok saymayı öğretmek.

Ø Aşk insanın nesneleri olmadığı şekliyle gördüğü durumdur.

Ø İnsanları sevdiğinizi söylüyorsunuz! Ama daha derine indiğinizde sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. Siz bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz!

Ø Sevgi yüzünden yapılan her şey her zaman iyilikle kötülüğün ötesinde yapılır.

Ø Kolay yaşamak istiyor musun? Sürüde kal ve sürü sevgisi uğruna kendini unut!

Ø Sürü hayvanının zayıflığının ürettiği ahlak yozlaşmanın ürettiği ahlaka çok benzer. Bunlar birbirini anlar ve bir ittifak oluştururlar.

Ø Kültür esas itibariyle orta çapta olanın lehine istisnaya karşı olan zevki yargılamak için araçtır.

Ø Uygarlık tarafından yokedilme tehlikesiyle karşı karşıya olan bir uygarlık çağını yaşıyoruz.

Ø Gür ırmaklar kendileriyle birlikte bir çok çakıl ve çalı çırpıyı da sürükler; güçlü ruhlar da bir çok aptal ve mankafayı.

Ø Köpekler kurtlardan nasıl nefret ederse işte öyle nefret eder halk da özgür ruhlu kişiden; zincirlerin düşmanından tapınmayandanormanı mesken edinenden.

Ø Özgür insan ahlaksızdır çünkü o her bakımdan geleneğe değil kendisine bağlı olmak ister: “Kötü” insanoğlunun ilk zamanlarındaki bütün durumlarında “bireysel” “bağımsız” “keyfi” “alışılmamış” “öngörülmemiş” “hesaplanamaz” anlamlarına gelir.

Ø “Halk” ile “aynı düşüncedekiler topluluğu”nu birbirinden ayırt etmek gerekir. Birincisinin hoşuna gitmek için günümüzde şarlatan olmak gerekiyor; ikincisinin hoşuna gitmek içinse en azından usta olmak gerekiyor.

Ø Bizi ıslah edebilecek tek şey nedir? Kusursuzu görmek.

Ø Bilgi ermişleri olmak elinizden gelmiyorsa hiç değilse bilgi savaşçıları olun.

Ø Bilgisizliğimizin başladığı noktada ve daha ilerisini göremediğimiz anda biz de söze karışırız.

Ø Bir nesneyi hem sevebilen hem de onunla alay edebilen kimse dehaya erişmiş demektir.

Ø Deha nedir? Yüksek bir ereği ve ona ulaşmanın araçlarını istemek.

Ø Deha sahibi insan en azından iki şeye daha sahip değilse hiç çekilmez: dünyayla barışık olmak ve saflık.

Ø Çok az çekerdi bilgi bizi yolu üstünde bu denli çok ortadan kaldırılacak utanç olmasaydı.
Ø Neden mi yazıyorum? Aramızda kalsın düşüncelerimden başka türlü kurtulma çaresi bulamadım henüz.

Ø Bizi bir kez olsun bütün kitapların ötesine götüremeyen kitap neye yarar?

Ø İyi bir kitap karşıtlarını bile tin zengini kılar.

Ø Ne mi insanı böylesine tedirgin eden? Şeyler değil şeyler üzerinde kanılar da değil –hiç varolmayan şeyler üzerine kanılar.

Ø Hakikat hiçbir zaman dediği dedik birinin kollarına bırakmamıştır kendini.

Ø Deri değiştirmeyen yılan ölür. Düşünce değiştirmesine engel olunan kafalar da öyle.

Ø Her sabit düşünce sahibi için zindandır.

Ø Küçük düşünülmüş olmaktansa kötü yapılmış olsun daha iyi!

Ø Üslubu düzeltmek –bu düşünceyi düzeltmektir –daha öte hiçbir şey değil.

Ø İşitilen ya da okunan her düşünce çok düşünen kimseye bir zincir biçiminde görünür.

Ø İyi düşünceler birbirinin peşinden çok hızlı gelince birbirlerinin “görünümü”nü bozarlar.

Ø Düşüncelerimiz duygularımızın gölgesidir. Daima onlardan daha karanlık daha boş daha yalındır düşüncelerimiz.

Ø Kendi savaşınızı açmalısınız kendi düşüncelerinizin uğruna. Düşünceleriniz yenilse bile dürüstlüğünüz zafer çığlıkları atmalıdır bunun için.

Ø Çok düşünen ve uygulamalı düşünen kendi maceralarını kolayca unutur ama başından geçenlerin çağrıştırdığı düşünceleri hiç unutmaz.

Ø Felsefe yaratmanın anlamını kavramaya çalışan bir akımdır.

Ø Yoksul ruhlar. –Yoksul ruhlardan nefret ederim: Hiçbir şey yoktur içlerinde kötü şey de yoktur hemen hemen.

Ø Bugün yoksul o; fakat her şeyini elinden aldıkları için değil de kendisi herşeyi kaldırıp attığı için: bunun onun için ne önemi var? Bulmaya alışıktır çünkü. Onun isteyerek katlandığı bir yoksulluğu anlayamayanlar asıl yoksullardır.

Ø Kutsallıktan yana zengin olan bir insan kötüler arasında rahat eder. Her inkar yoksulluktur.
Ø Suçlulara karşı suçumuz; onlara namusuz muamelesi yapmaktır.

Ø Zamanımızda ceza suçtan daha kirletici.

Ø Birini suçlamak için ileri uzattığın elinin 3 parmağının seni gösterdiğini unutma!

Ø Ebedi gerçeklik olmadığı gibi mutlak doğru da yoktur.

Ø Kutsal olan gerçekler değil kişinin kendi gerçeği için çıktığı arayıştır.

Ø Gerçeğin düşmanı tabular ve inançlardır.

Ø Doğrular ve yanlışlar yoktur sadece yorumlar vardır.

Ø Kanmışlıklar doğruluğun yalanlardan daha tehlikeli düşmanlarıdır.

Ø Doğruluk kendi başına bir güç değildir; gücün yanında yer almazsa hemen batıp gider.

Ø Öfke insanı açık etmez öfkeyi açık eder.

Ø Bana yalan söylemiş olman değil benim sana inanmamam sarstı beni.

Ø Kılavuz öğrencisine bütün izleri göstermeli ama gideceği yolu seçmemelidir.

Ø Bir ustanın ustalığında öğrencilerini kendisine karşı uyarmak da vardır.

Ø Açık doğaya çıkmaktan hoşlanırız çünkü onun bizimle ilgili bir kanısı yoktur.

Ø Dünya dediğiniz şeyi önce siz yaratmalısınız; bizzat sizin aklınız sizin imgeniz sizin sevginizde şekil bulmalı o!

Ø Bitki için bütün dünya bitkidir bizim içinse insan.

Ø Yaşama karşı sorumluluğumuz daha yücesini yaratmaktır daha alçağını değil.

Ø İstiyorsun arzuluyorsun seviyorsun sırf bu yüzden övüyorsun yaşamı!

Ø Beni öldürmeyen şey beni güçlendirir.

Ø Ahlak evrensel değildir.

Ø Ahlak yargıları ve cezalandırmaları daha az sınırlandırılmış olanlara karşı(özgür olan bireylere karşı) ruhsal olarak sınırlandırılmış olanın gözde intikam biçimidir.

Ø Ahlak; uzun korkusuz bir sahtekarlıktır.

Ø İyi ve kötü konusunda herkes kendinin “bilirkişi” olduğuna inanır ve yanılır.
Ø Kendisini keşfetmiştir “Budur benim iyim ve kötüm diyen kişi”; böylece susturmuştur “Herkes için iyi herkes için kötü” diyen köstebeği ve cüceyi.

Ø Ben şimdiye kadar hiç kimsenin olmadığı kadar korkunç bir insanım ama bu benim en iyiliksever insan olmayacağım anlamına gelmez.

Ø İyi nedir? –İnsanda güç duygusunu güç istemini gücün kendisini yükselten herşey.


Ø Kötü nedir? –Zayıflıktan doğan herşey.

Ø Despotlar havanın ahlaklı olduğu bölgeleri severler.

Ø Her zaman yere değer dizleri erdemi övmeye açıktır elleri ama erdemden bihaberdir yürekleri!

Ø Geliştirmiş olduğumuz tüm değerler dünyanın gerçek doğasını görmemizi engellemek amacıyla geliştirilmiş araçlardan başka hiçbir şey değildirler.

Ø Gelenek nedir? Bize yararlı şeyleri emrettiğinden dolayı
değil bize emrettiğinden dolayı itaat ettiğimiz yüksek bir otoritedir.

Ø İyi huylu insana mücadeleden kaçana iyi denir. Ama savaşçı olana da ve zaferi tutkuyla isteyene de iyi denir.

Ø Kibar ve soylu olana iyi denir. Ama kimseyi horgörmeyene ve kimseye yukarıdan bakmayana da iyi denir.

Ø Yüreğinin sesine kulak verene iyi denilir. Ama sadece yükümlülüğüne kulak verene de iyi denilir.

Ø Yumuşak ve barışçıl olana iyi denilir. Ama nefsini yenen kahramana da iyi denilir.

Ø Yokuş nasıl çıkılır? Çık ve düşünme yokuş çıktığını.

Ø Diş biliyorlar bana “küçük insanlara küçük erdemler gereklidir” dediğim için ve küçük insanların gerekli oluşunu anlamak zor geldiği için bana!

Ø Sadece binlerce yılın aklı değil çılgınlığı da patlak verdi üstümüzde. Tehlikelidir mirasçı olmak.

Ø Nereden geldiğiniz değil nereye gittiğiniz belirlesin bundan sonra şerefinizi!

Ø Her alışkanlık elimizi daha becerikli aklımızı ise daha beceriksiz hale sokar.

Ø Yeterince derinliğine düşünmediler; bu yüzden duyguları dibe batmadı. Biraz şehvet ve biraz can sıkıntısı; en iyi düşündükleri şey bunlar oldu.

Ø Tartıya vurmalı. –Tek bir acıya nazaran çift acıya daha kolay katlanılır: Denemek ister misin?

Ø Yüksek sesle konuşanlar ince konuları düşünemez.

Ø Neysen “O” ol!