Taladro-Yarım Satır

Nakarat:

Ölüm gibi, karanlık nitekim hazan bu yol
Kalan da terkeden de kazanmıyor.
Denedim, defalarca denedim amma denedim
Ve inan sensiz yaşanmıyor
Kalan da terkeden de başarmıyor
Bir zaman geçiyor ve gözler artık yaşarmıyor
Yokluğun garip, varlığın hazin sonum
Denedim, seninle de yaşanmıyor

Korkma, sen hiç olmayan kasımpatı
Sonbaharı gözlerim anımsatır
Gözüm gözlerinin en fakiri
Bu yoksulluğu anlatıyorsa yarım satır
Ne mutlu sana beni bir ipte canlı verdin
Sonuçta aynı bedeniz hatta bunu da tanrı verdi
Öldürmek neyime kardeş dediğim bir ibne kanlı derdim
Bravo beni bir iple canlı verdin.
Gurur duydum ve inan hiç bu kadar ölmemiştim
Geriye dönmek adına tüm nefsimi önlemiştim
Yıllardır benimlesin daha bu genci çözmemişsin
Ve inan senin kadar şerefsizini görmemiştim
Yerinde dur be kuzum zıplamak marifet değil
Gitmek, mutluluk ve haklı galibiyet değil
Haklısın ya hani şimdi git ve
Sevgi ne bilmeyen bir çocuğun önünde çıldırmışçasına eğil

Nakarat:

Ölüm gibi, karanlık nitekim hazan bu yol
Kalan da terkeden de kazanmıyor.
Denedim, defalarca denedim amma denedim
Ve insan sensiz yaşanmıyor
Kalan da terkeden de başarmıyor
Bir zaman geçiyor ve gözler artık yaşarmıyor
Yokluğun garip, varlığın hazin sonum
Denedim, seninle de yaşanmıyor

Yazmaya çalışıyorsun hala
Şuanda bulunduğum karanlık ne ala
Ve bensiz olmamaya yemin etmiş gözlerinde,
Geri dönmek ister gibi saçma bir mana
Yoketmeye çalışıyorsun hala
Ne yazık nasılsa aşkımız mübalağa
Zaten olmayan birşeydik hanım,
Anlamıyorum neyi kurcalıyosun hala
Gurur duydum eşyaları toplayıp giderken
Yüzüne bakıp tükürmek diledim içimden, af dilerken
Anılarımı terzi gibi bir söküp, bin dikerken
Artık yararım yok sana gül değil dikenken
O halde sus bırakta tüm nefreti kusuyum,
Ve sus bir nebze baksana gecenin pusuyum
Güneşin dik geldiği çöl kenarı bir damla suyum
Ben bütün geçmişimin dert deposuyum

Nakarat:

Ölüm gibi, karanlık nitekim hazan bu yol
Kalan da terkeden de kazanmıyor.
Denedim, defalarca denedim amma denedim
Ve insan sensiz yaşanmıyor
Kalan da terkeden de başarmıyor
Bir zaman geçiyor ve gözler artık yaşarmıyor
Yokluğun garip, varlığın hazin sonum
Denedim, seninle de yaşanmıyor