Uzaksın Yüreğime

[Gulfem]

Uzaksın Yüreğime



Uzaksın Yüreğime
Gamze Yağmur

Bu yılda koca bir kara kış bıraktık geride,
Yağmurdan ıslanan serçe misali,
Yüreğine sığındım her seferinde,
Bak! Şimdi de gönül pencerene yasladım başımı
Uzun uzun düşünmeden, tekrar alsan içeriye!
Ne olur?
Bir avuç sevgi döksen önüme,
Bir yudum sevginle ıslatsan, kuruyan dudaklarımı.
Zemheriden kalan titremelerim azalsa sıcak nefesinle
Tekrar sarmalayıp sustur, ruhumun sessiz feryatlarını
Merhem olup iyileştirsen, iflah olmayan kalp yaralarımı.
İç sızılarımın sesini kıssan!
Örtsen üzerini yalnızlıklarımın, üşümesem sensizliğe
Hani diyorum hiç susmasan, hep konuşsan benimle!
Cesaretlensem umut doğsa bahar gecelerine,
Bir cemre düşürsen nemli gözlerime.
Ve ben tepeden tırnağa ıslansam, sırılsıklam olsam sevginle.
Nisan yağmurları kadar kısa sürse de yok ziyanı
Bir damla sevgin bir okyanusa bedel!
Ve bana dolu dolu yeter .

Uzaktan sesi geliyor duyuyor musun?
Adım adım yaklaşıyor bahar yağmurları
Bak! Aşk yüklenmiş beyaz bulut’un kanatlarına,
Kapat şemsiyeni bu kez ıslatsın, beni ve seni kana kana
Hadi sorgusuz çek yüreğinden içeri,
Söz veriyorum; bu sefer son nefesime kadar kalıcıyım,
Söz veriyorum; başka aşklara yabancıyım!
Yargısız infaz etme ne olur önce bir dinle.
Al beni gönül pencerenden içeriye,
Kilitle yüreğinin kafesine!
Azat etme tutuklu bırak.
Nereye gidebilirim böylesi kırıkken kanat?
İzin ver, ömrümü bitireyim senin mevsimlerinde,
Göç etmeden başka iklimlere.

Yoruldum, baharları hep zemheri yaşamaktan
Yoruldum, hep ucu ucuna mutluluğu kaçırmaktan
Bu mevsim tut kanatlarımdan!
Kırılsa da birkaç yerinden,
Canımın acıdığını sana bile belli etmem susarım.
Ve kalayım sende ben,
Kalayım! Başka mevsimlere göç etmeden.