Yoğun bakım

Her şeyimizi kaybettik.
İnsanlığımızı, insafımızı.
Vicdanımızı.
Meslek duyarlılığımızı.
Tarafsızlığımızı.
Sağcıyız yağcıyız.
Solcuyuz kaypağız.
Din üzerinden ahkam kesiyoruz ama öznemiz para.

Her şeyimizi kaybettik.
Sevgimizi, saygımızı.
Demokrasiyi, özgürlüğü.
Bütünlüğümüzü, güvenimizi.
Birbirimizi gazlamayı seviyoruz arsızca.
Çağın en kötü hastalığına tutulduk.
Öfkeye, şiddete ve insanların canına kastetmeye.
Ve hatta memleketimizi bölmeye.

Tahammülümüz yok.
Telefonları dinlemeyi öğrendik de, birbirimizi dinlemeyi öğrenemedik.
Her sözümüz hakaret.
İnsanlığa karşı derin inanç duymayı reddediyoruz.
Kökünü kuruttuk karanfillerin.
Giyiniyoruz ama kendimizi küçültmenin her haline soyunuyoruz.
Nefretin kudretine teslim oluyoruz kolayca.
İyilik Kaf dağının ardında, kötülük çocuk oyuncağı.

Yalancıyız. Çıkarlarımız için küçük hesaplardan utanmıyoruz.
Kullandığımız cümlelerdeki imla kurallarını, imha kurallarıyla değiş tokuş ettik.
Tedavisi imkansız bir hastalığın mikrobu doldu damarlarımıza. Gitgide büyüyor beynimizdeki insafsızlık tümörü.
Kendimiz gibi düşünmeyenlerin infazını vacip sayıyoruz.

Üretici yanımız tüketiliyor, korkuların ürünü haline getiriliyoruz.
Negatif enerji yükleniyoruz, her gün biraz daha.
Kendimizi temiz sayıyoruz da, hep başkalarına yapıştırıyoruz etiketleri.
Gözlerimizi kör eden bir nefret hummasının içindeyiz.
Bütün dünyada memnuniyet uyandıran düşmanlık performansımızın farkında bile değiliz.
Elbirliğiyle katlediyoruz güzelliklerimizi.
Oluşturulan koşullar meyvelerini topluyor.

İşin en utanç verici yanı.Bunları yaparken neler kaybettiğimizin farkında bile değiliz.
Bizleri birbirine düşürmenin ilk teorisi gerçek oldu.
Şu sıralar yoğun bakımdayız.

__________________

Güzel paylaşım emeğine sağlık.

Bende yoğun bakımı anlatan detaylı bir yazi sandım.

Vaybe ne guzel aciklamis benim bile yaptiklarim var kincilik asabiyet belkide bir cogu kendimden bile iz buldum yazida super elestirmis yaptiklarimizi