Ölüm

[semragül]

Ölüm

Her canlı ölümüne kadar hayattadır.
Hiç kimse bilmese de,iyiliğin her katta değeri vardır.

Defterinde ölümsüzlük yazanlar,boş yere kadere kızmasın.
Çek defterine de güvenmesin.
Kıyametin hali vakti yerindedir.
Ne çek kabul eder,ne rüşvet.
Ahirette tahsilat yok.

Bir yanda "yaşamak için öldürülür."
Öte yanda "yaşatmak için ölünür."
Kahramanla,katili birbirinden ayıran budur.

Altın tabutla gömülse,ne yazar.
Hiçbir ölü kefeni yırtamaz.

İyilik dağların ardında.
Kötülük elinin altında.
Ölüm kapıda.
Tercih sizin.

Başkalarının alın terini içenlerin ecel terleri meleklere keyif verir.
Hayat denilen sınavda soruları çalsalar nafile.
"Hak yiyenler affedilir mi?" sorusunun cevap şıkkı tektir.

Soysuzluğundan utanmayan bir insan.
Sonsuza kadar yaşasa ne yazar.
Paçavra bir iskelet olarak.

Bazen hayatı gırgıra almak gerekiyor.
Ölüm insanı daha ciddi yapıyor çünkü.

Gözbebeklerini para bürüyenler,bez bebeklerle büyüyen çocukların hakkını düşünmezse,zıkkımın kökünü düşünsünler.
Hayat kimsede alacağını bırakmaz.
Hele mesele çocuklarsa.

Bu dünyaya adaletsizliği kazık çakan insandır.
Oysa insanın yaradılışında kesintisiz adalet vardır.
Adaletsizlik,insanın hayata attığı en acımasız imzadır.
O yüzden ölümün en çok hesap soracağı gerçeklerdendir adalet.

İnsan gibi yaşayıp ölmekten daha onurlu ne olabilir ki.
Dizüstü yaşamayı insanlık sayanlara inat.