Kendini kazan
 

�İnsanların çoğu/kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor/
Sevilmekten korkuyor, kendini sevilmeye layık görmedği için/
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için/Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için/Duygularını ifade etmekten
korkuyor, reddedilmekten korktuğu için/Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için/Unutulmaktan korkuyor, dünyaya bir şey vermediği için/Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için.� İngiliz şair ve oyun yazarı W. Shakespeare
yazmış bu sözleri. Gerçekten de korkularımız yönetiyor bizi. Korkularımızla yüzleşsek, hesaplaşabilsek demekki, daha mutlu olabileceğiz. Gerçek isteklerimizin, duygularımızın ne olduğunu
tam kavrayabilsek, özgüvenimizi hiç yitirmeyebileceğiz. Elimizdekilerin değeri bilsek, her şeye sahip olma koşusuna katılmayabileceğiz. Ben ömrümde geçen zamanları hiç sorgulamadım. Hep bugünü yaşadım. Hep geleceğe dair, erişebileceğim hayaller kurdum. Bu nedenle mutluyum. Kariyer
peşinde değildim ama dürüstçe çalıştığım için iyi bir kariyerim oldu.
Hiç bir ideolojinin peşine sorgusuz sualsiz takılmadım ama sağlam bir dünya görüşüm, okuduklarımdan ve yaşadıklarımdan belirlediğim
bir felsefem var. Pollyannacılık oynamadım hiç ama hayata, insanlara hep olumlu yaklaştım. Dürüstlük, doğruluk, cesaret, bağımsızlık, iyi niyet, vicdan, dostluk, saygı, sevgi, fedakarlık vb. değerlerin köreldiğini ve artık çoğu kişi tarafından küçümsendiğini biliyorum ama ben onlardan vaz geçmedim. Dostlarımn, dostluğumu kazanmış olmanın, düşmanlarım düşmanım olmanın ne demek olduğunu biliyor. Beni dinlemeyini ben de dinlemiyorum. Bana hoşgörüsü olmayana hoşgörüm yok. Yıkıcı eleştiri yapana, arabesk şarkıcılar gibi elimi göğsüme götürüp �saygı duyuyorum� demiyorum. Çünkü duymuyorum. Kalbimi verdiklerime sevgi küpü, buna hak kazanmayanlara sirke küpüyüm. Ben kimsenin beni seçmesini istemediğim için politikacı olmadım. Çünkü ben seçilmeyi değil seçmeyi severim ve seçmenin daha büyük bir güç olduğuna inanırım.
Ne yaşama, ne ölüme dair bir korkum yok. Bunun için ayaklarımın
üzerindeyim. Her aldığım nefesin benim için bir armağan olduğunun
farkındayım. Her yeni günü sevinçle karşılıyorum ve o günü kana kana su içmek gibi, doya doya yaşıyorum. Çalışmayı, sorumluluklarımı yerine getirmeyi, engellerle savaşmayı, külfet olarak görmüyorum. Bütün bunları düşünmem için, paraya ihtiyacım hiç olmadı. Bu düşünceleri uygulamak için de paraya ihtiyaç yok.
Sizin de olmamalı. O halde artık bahaneleri bırakın. Korkularınızla savaşın. Yeteneklerinizle barışın. Hayatta her isteğinize sahip olamayabilirsiniz ama bir isteğinizi elde ettiğinizde mutlu olmayı becerebilirsiniz. Önce kendinizi kazanmaya ne dersiniz?

Oğuzhan Akay ,