Ben Küçükken Sanıyordum ki






sıhhatler olsunu saatler olsun sanıyordum.
cüney tarkın ve kadirin anır isimli aktörler var sanıyordum

küçükken annem "kızım annenin sözünü dinlemezsen şeytan gelir sol koluna günah yazar" demisti. ben de ne zaman annemi kızdırsam sol kolumu sallardim deli gibi şeytan yazamasin diye.

sanıyordum ki annemin eltisinin adı "eltim"

sanıyordum ki sevdiğim insanlar hiç ölmeyecek.

sanıyordum ki maliye okuyan adamın sevgilisi olur. lakinki öyle değildir.

sanıyordum ki güneş her yerde farklı farklıdır. meğerse bir taneymiş.

sanıyordum ki ilkokul hocamın verdiği notlar gerçekten başarılı olduğum içindi lakin merhamet ve sevgiden ötürüymüş.
not:kim takar ilkokulu.

sanıyordum ki kola kapaklarını toprağa gömünce kola yetişecek.

doğumun diz kapağından olduğunu sanıyordum. kısa bir süreliğine, 2-3 hafta falan annem benle kafa bulmuş.

''bu kapağı açıyorlar'' dediği an aslında anlamam lazımdı işin içinde bir terslik olduğunu. dizin kapağı o, karnın değil ki?

ben küçükken televizyon kapatılıp saatler sonra açıldığında kaldığı yerden devam eder sanıyordum.

hatta bir gün televizyonda çok ilginç bulduğum birşey çıktı. abime de göstermek istedim. izlemek yerine hemen televizyonu kapattım. akşam abim geldiğinde heyecanla "abi gel bak sana ne göstericem, bak bak..." edasıyla televizyonu açtım. televizyonda tamamen bambaşka birşey vardı. şaşırdım. sinirlendim. "kim açmış bu televizyonu, açmayın demiştim" dedim(özgüvene bak).

sanıyordum ki, süt içmek boyu uzatır.

yok lan uzatmıyo, hep o iğrenç sütleri içtim durdım küçükken, boyum şimdi 165 cm.