Rose'nin öyküsü

[semragül]

Rose’un öyküsü

Adı Rose.
Her şey yedinci sınıfta aldığı doktor raporuyla başlar.
Ailesinin korktuğu başlarına gelmiştir.Teşhis: Lösemi.Sonraki birkaç ay düzenli hastane ziyaretleriyle geçer.Yüzlerce, binlerce kez iğneler batırılır,testler yapılır.Sonra kemoterapi başlanır ve kemoterapi sonucu saçlarını kaybeder.Yedinci sınıfta saçlarını kaybetmek korkunç bir durumdur.Saçları yeniden uzamaz,ailesi telaşlanmaya başlar.

Sekizinci sınıfa başlamadan önceki yaz bir peruk edinir.Peruk çok rahatsızdır,kaşındırıyordur.Bunlara katlanarak peruğu kullanmaya devam eder.Önceleri oldukça popülerken ve etrafından insan eksik olmazken,hastalığıyla birlikte işler değişmeye başlar.Sekizinci sınıfın ikinci haftasında peruğu başından altı sefere yakın çekip alınır.Her defasında durup eğilir,korku ve utançla peruğunu başına geri koyar ve gözlerindeki yaşları silip,sınıfa gider.

Bu cehennem iki hafta kadar daha sürer.Ailesine buna daha fazla dayanamayacağını söyler.Ailesi isterse evde kalabileceğini söylerler. Rose,saçını kaybetmenin önemli olmadığını ve bununla başa çıkabileceğini söyler ailesine.Fakat arkadaşlarını kaybetmeye,koridorda yürürken iki tarafa kaçmalarına,matematik dersinde kimsenin onunla oturmak istememesine,dolabının yanındaki dolapların boşaltılmasına,hastalığının bulaşıcı olmamasına rağmen aralarına mesafe koymalarına dayanamaz ve okula gitmeyip evde kalmaya karar verir.

O hafta bir şey olur.Altıncı sınıftaki bir çocuğun hikayesini duymak ona devam etmesi için güç verir.

Rose’a ilham veren diğer çocuk Ohio’dan altıncı sınıftaki Sam’dir.Sam,Kaliforniya’nın bir eyalet mottosu olmasına çok özeniyordur.Çünkü Ohio’nun bir mottosu yoktur.Hayatını değiştirecek altı kelimeyi bir araya getirir.Tek başına,yeterli sayıda imza toplar.Dilekçesini doldurup parlamentoya sunar.Bugün,o cesur altıncı sınıf öğrencisi sayesinde,Ohio’nun resmi eyalet mottosu,“Tanrı’nın gücüyle her şeyi başarmak mümkündür.” olmuştur.

Rose,bu yeni cesaret ve ilham kaynağı sayesinde peruğunu kafasına takar,bulduğu en süslü ve güzel kıyafetlerini giyer,anne ve babasına,''Bugün okula gidiyorum.Yapmam gereken bir şey var.Öğrenmem gereken bir şey var'' der.Neden bahsettiğini anlamamışlardır ve akıllarına kötü bir şey getirip endişelenmişlerdir.Yine de onu okula götürürler.

Birkaç hafta boyunca Rose arabadan inmeden önce anne ve babasının yanaklarına birer öpücük kondurur. Bunun modası geçmiş bir hareket olmasına ve onu küçümseyip alay eden çocuklara rağmen vazgeçmez.Arabadan indikten sonra döner ve fısıldayarak,

''Bilin bakalım bugün ne yapacağım?'' der.

Gözleri yaşlarla dolmuştur ama bu sevincin gözyaşlarıdır.Bilinmezlikten korkuyordur.Fakat bir amacı vardır.

''Ne yapacaksın bebeğim?'' diye sorarlar anne ve babası.

'' Bugün en iyi arkadaşımın kim olduğunu öğreneceğim. Bugün,gerçek arkadaşlarımın kim olduğunu bulacağım,'' diye cevap verir

Bunları dedikten sonra peruğunu çıkarır ve arka koltuğa bırakır.

''Onlar beni olduğum gibi kabul edecekler,yoksa beni kabul etmiş sayılmazlar.Fazla zamanım kalmadı. Onları bugün bulmalıyım'' diyerek yürümeye başlar,iki adım atar ve arkasına döner''Benim için dua edi'' der.''Edeceğiz tatlı'' diye cevap verir anne babası.

O gün bir mucize olur ve kimse,oyun parkına,okula doğru peruksuz,başı dimdik yürüyen bu kadar cesur bir kız hakkında konuşup dalga geçmez.

Rose insanlara,kendisi olmayı,belirsizlik,acı,korku,zulüm altındayken bile doğru olanı yapmanın,gerçek anlamda yaşamak olduğunu göstermiştir.

Rose daha sonra liseyi bitirir.Birkaç yıl sonra hiç gerçekleşmeyeceğine inanılan evliliğini gerçekleştirir. Şimdi Lily adındaki kızının gururlu annesi.


Motto=slogan