Forum Aski - Türkiye'nin En Eğlenceli Forumu

İşçi günlüğü

Çamurlu yolları adımlayarak evine girer adam.
Nasırlı ellerinde bükülmüş demirin,taşınmış tuğlanın izleri vardır.
Aldırış bile etmez yaşama provası yapılan evin içini kaplayan ayaza.
Uzanır yatağın üzerine.
Dalgın düşüncelere dalar.

Bir yanda hayat kavgası,öte yanda ekmek parası.
Uzaklarda bırakılan karısını ve çocuklarını düşünmenin tam sırasıdır.
Cüzdanındaki resimlere bakıp,önce biriktirdiği öpücükleri yollar,sonra aile fertlerinin gülen yüzünü öpmenin hüznüne,radyodaki bir türkü eşlik eder. "Sevemedim karagözlüm seni doyunca."

Duvarlarda bir gece öncesinden kalan yumruk izlerine bakar,yanar çaresizliğine.
Küfrü basar bir şeylere.
Gözlerini tavana diker,hayaller kurar.
Onun için ölü gözünden yaş beklemek gibidir hayat.
Yatağının altında birikmiş yevmiyelerin sıcaklığı falan yoktur,cürmü kadar yer yakar.

Anadan kalan son mektubu çıkarır cebinden.
Okur da okur. "Ne yer ne içersin oğul?
Efkarda mısın yine?
Öksürüğün nasıl?"
Gözleri dolar.
Yumurta pişirmeye alışmış küçük tüpün üzerindeki tava,yine aynı hizmete eşlik eder,çırpılır, karıştırılır üç yumurta.
Tok yatmayı günah sayan bir anlayışın adamı,kendine yakıştırdığını yapar yine.

Ardından çamaşır faslı başlar.
Her gece bir hikaye başlar ve biter.
İnsanların insanca yaşamadığı bir dünyada,sıradan bir işçidir adam,gurbettedir.
Başını yastığa gömüp ağlar.
Yıldızlı akşamlarda ne dolaplar dönüyordur o saatlerde.
Kim bilir hangi bolluğun ve israfın çöpe atılışının filmi çevriliyordur yine.

Bir yerde gözlerini kirli ilişkilere açan hayat,şen şakrak kahkahalar atar.
Bir yerde böyle namuslu işçileri hüngür hüngür ağlatır.